Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 lutego 2006 r., sygn. I SA/Lu 431/05

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer (spr.),, NSA Ewa Gdulewicz, Protokolant Asystent Anna Kurczuk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2006 r. sprawy ze skargi A.I. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. z nieujawnionych źródeł przychodu oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania A.I. od decyzji Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego, w sprawie ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. z nieujawnionych źródeł przychodu w wysokości 282.188,30 zł uchylił zaskarżoną decyzję w całości i ustalił wysokość tego zobowiązania w kwocie 140.456,25 zł

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej podniósł, iż ustalenia dokonane przez organ pierwszej instancji wskazywały na poniesienie w 1997 r. wydatków w kwocie 584.359 zł, które nie miały pokrycia w opodatkowanych bądź wolnych od opodatkowania źródłach przychodu i posiadanych wcześniej zasobach majątkowych.

W odwołaniu wniesionym do Dyrektora Izby Skarbowej pełnomocnik podatnika domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji wskazał na błędne stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu decyzji, iż strona nie skorzystała z przysługującego jej uprawnienia do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Podniósł także, że z treści znajdującego się w aktach sprawy pisma i załączonych do niego dokumentów wynika, że podstawa opodatkowania, a w efekcie zobowiązanie podatkowe winno być obniżone o kwotę otrzymanych przez podatnika w 1977 r. darowizn w łącznej kwocie 2.500 zł oraz o równowartość pożyczki zwróconej przez obywatela Słowacji P.J. w wysokości 4.500.000 koron słowackich. Podniósł także, iż decyzja organu pierwszej instancji została wydana z naruszeniem podstawowej zasady procedury podatkowej określonej w art. 123 Ordynacji podatkowej.