Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 lutego 2006 r., sygn. I SA/Gd 49/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Ewa Kwarcińska Sędziowie : WSA Tomasz Kolanowski (spr.) WSA Ewa Wojtynowska Protokolant: Zuzanna Baca po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. i M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium z dnia 17 grudnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2001 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 700 zł (siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania; 3. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy w sprawie M. i M. S. w przedmiocie ustalenia podatku od nieruchomości za rok 2001.

Podstawą wydanego rozstrzygnięcia był ustalony w sprawie następujący stan faktyczny:

Jak wynika z akt sprawy, M. i M. S. są najemcami gruntu o powierzchni 1,20ha, należącego do Skarbu Państwa - Nadleśnictwa. Ponadto są właścicielami budynków o łącznej powierzchni 762m- , które znajdują się na tym gruncie.

Powyższe stanowiło podstawę do wydania decyzji z dnia [...] przez Wójta Gminy ustalającej M. i M. S. należny podatek od nieruchomości za 2001r. w kwocie [...] zł.

Od decyzji tej pełnomocnik stron złożył odwołanie wnosząc o uchylenie decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy albo uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W jego uzasadnieniu podniósł, iż organ podatkowy nie zastosował przepisu art. 6 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nakazującego obniżenie lub podwyższenie podatku jeżeli nastąpiła zmiana sposobu wykorzystywania przedmiotu opodatkowania, mająca wpływ na wysokość podatku. Ponadto zarzucono naruszenie przepisu art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 cytowanej ustawy, przyjmując błędnie, że obowiązek podatkowy w stosunku do części nieruchomości będącej nie wyodrębnioną częścią gruntu spoczywa na najemcy, a nie na właścicielu. Błędnie przyjęto, że część gruntu nie stanowiąca odrębnej nieruchomości stanowi odrębny przedmiot opodatkowania. Ponadto zdaniem pełnomocnika strony, błędnie określono wysokość stawek za poszczególne przedmioty opodatkowania, poprzez niewłaściwe przypisanie poszczególnych nieruchomości do kategorii określonych w uchwale Rady Gminy.