Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 4 stycznia 2006 r., sygn. I SA/Gd 666/03

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień Sędziowie : Sędzia WSA Tomasz Kolanowski /spr./ Sędzia NSA Ewa Kwarcińska Protokolant: Claudia Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi B. i D. D. na decyzję Izby Skarbowej z dnia 30 kwietnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1993 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Izba Skarbowa po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Urzędu Skarbowego z dnia 3 lipca 1998r. określającej B. i D. D. wysokość należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1993r., wysokość zaległości w podatku dochodowym oraz odsetki za zwłokę decyzją z dnia 30 kwietnia 2003r. uchyliła decyzję organu podatkowego pierwszej instancji w części i obniżyła wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych, wysokość zaległości w podatku dochodowym oraz kwotę odsetek. Powyższa decyzja wydana została w oparciu o następujący stan faktyczny sprawy.

Urząd Skarbowy decyzją z dnia 3 lipca 1998r. określił B. i D. D. zobowiązanie w podatku dochodowym za rok 1993. Zmiana wysokości podatku zadeklarowanego w zeznaniu rocznym była skutkiem uznania, że wartość pracy pełnomocnika D. D. stanowi przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Organ podatkowy pierwszej instancji przyjął wartość przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w wysokości średniego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej w 1993r. ustalonego na podstawie obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 8 lutego 1994r. (M.P. Nr 10, poz. 82).

Od decyzji Urzędu Skarbowego strona wniosła odwołanie do Izby Skarbowej wnioskując o jej uchylenie jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa oraz niezgodnie ze stanem faktycznym. Odwołujący zarzucili brak konkretnej kwalifikacji prawnej jako podstawy wydania decyzji, a nadto oparto ją wyłącznie na blankietowym i rutynowym powołaniu aktów prawnych. Odwołujący podnieśli także, że czynności pełnomocnika nie były świadczeniem w rozumieniu przepisów prawnych a także, że w analizowanym roku podatkowym przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń na rzecz podmiotów gospodarczych w ogóle nie podlegał opodatkowaniu. Podniesiono także zarzut, iż Urząd Skarbowy powołał nieobowiązujące w 1993r. przepisy, a to §10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz zacytował art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu nie obowiązującym w 1993r. Odwołujący zarzucili także naruszenie art. 200 §1 Ordynacji podatkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00