Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 grudnia 2005 r., sygn. V SA/Wa 1690/05

Przepisy ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców /Dz.U. 2004 nr 167 poz. 1758/ nie zakreślają merytorycznego zakresu oceny Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, ale jest rzeczą oczywistą, iż dotyczyć ona powinna tych aspektów sprawy, które wiążą się z zadaniami organu orzekającego, czyli w tym konkretnym wypadku szeroko pojętymi zagadnieniami z zakresu kształtowania ustroju rolnego państwa. Taki zakres badania wniosku przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi wyznacza art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej /Dz.U. 2003 nr 159 poz. 1548 ze zm./, zgodnie z którym dział rozwój wsi obejmuje m.in. sprawy kształtowania ustroju rolnego państwa oraz ochrony gruntów przeznaczonych na cele rolne. Minister obligowany jest więc dokonać oceny zamiaru wnioskodawcy co do charakteru planowanej działalności pod kątem gospodarki rolnej.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi oparł się na kryterium zgodności planowanych inwestycji z interesami rolnictwa /racjonalnej gospodarki rolnej/, przy uwzględnieniu rolnego charakteru objętych wnioskiem nieruchomości.

Nie ma znaczenia, że na chwilę obecną nieruchomość nie jest przez jej właścicieli wykorzystywana na cele rolnicze. O rolniczym charakterze gruntu przesądza bowiem jego rolnicze przeznaczenie, a nie sposób jego aktualnego wykorzystywania.