Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2005 r., sygn. III SA/Wr 216/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Moskała, Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Anna Stec,, Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk (spraqwozdawca), , Protokolant Jolanta Ryndak, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy Miejskiej B. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody D. z dnia 21 lutego 2005 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta B. z dnia 26 stycznia 2005 r. Nr [...] w sprawie przyjęcia Kodeksu etyki radnego Rady Miasta B. oddala skargę.

Uzasadnienie

W rozstrzygnięciu nadzorczym z dnia 21 lutego 2005 r., Nr [...], wydanym na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Wojewoda D. stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Rady Miasta B. z dnia 26 stycznia 2005 r. w sprawie przyjęcia Kodeksu etyki radnego Rady Miasta B.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ nadzoru wyraził przekonanie, iż zakwestionowana uchwała została w istocie podjęta bez podstawy prawnej, mimo że organ stanowiący gminy wskazał w tym zakresie art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Wojewoda podkreślił, że uchwała, o której mowa, zawiera szeroki katalog zasad wyznaczających kierunek oraz podstawę działania radnych, m.in.: praworządności, bezstronności i bezinteresowności, uczciwości i rzetelności czy też szeroko pojętego działania na rzecz dobra lokalnej społeczności. Akt ten wskazuje na obowiązek przestrzegania powszechnie obowiązującego porządku prawnego oraz powstrzymywania się od działania stronniczego, na rzecz partykularnych, indywidualnych interesów. Radni zobowiązani są do działania w sposób jawny, udzielając "rzetelnych, uczciwych i dokładnych informacji o pełnionej funkcji przedstawicielom mediów". Zostali też obowiązani do wykonywania mandatu w sposób rzetelny i sumienny. Winni nadto działać w sposób jawny i praworządny.

Zdaniem organu nadzoru, żaden przepis prawa powszechnie obowiązującego nie upoważnił żadnego z organów gminy do ustanawiania zasad (norm) określających postępowanie lub wykonywanie mandatu radnego. Materia ta nie należy do "spraw pozostających w zakresie działania gminy" w rozumieniu art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Tym samym nie może być mowy o istnieniu domniemania do podejmowania tego rodzaju aktów przez organ stanowiący podstawowej jednostki samorządu terytorialnego.