Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 23 listopada 2005 r., sygn. II SA/Rz 406/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lechowska Sędziowie NSA Ryszard Bryk AWSA Magdalena Józefczyk /spr./ Protokolant: sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi S. K. i I. Ż. na decyzję Wojewody z dnia [...] marca 2005 r. Nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania o pozwolenie na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2005 r. Nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku

Uzasadnienie

II SA/Rz 406/05

UZASADNIENIE

Wojewoda decyzją z [...] marca 2005r. [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 80 ust. 1 pkt 2, art. 82 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003r. nr 207, poz. 2016 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania I. Ż. i S. K. utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2005r. nr [...], którą odmówiono uchylenia decyzji Starosty [...] z [...] maja 2005r. znak: [...] w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego z urządzeniami budowlanymi w miejscowości T. na działce nr 534 dla A. i P. S.

Postanowieniem z dnia [...] listopada 2004r. znak: [...] Starosta wznowił postępowanie, wskazując jako podstawę wznowienia brak uczestnictwa strony bez własnej winy w postępowaniu, czyli przesłankę wymienioną w art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a.

Starosta [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2005r. nr [...] wydaną na podstawie art. 151 § 2 w zw. z art. 145 § 1 pkt 4 i art. 162 § 2 k.p.a. odmówił uchylenia decyzji Starosty z [...] maja 2003r. nr [...], którą udzielono A. i P. S. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego z urządzeniami budowlanymi. W sentencji decyzji organ podał, iż okoliczności sprawy wykazały, że w wyniku wznowienia postępowania mogła zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej. Równocześnie organ stwierdził, że ww. decyzja została wydana z naruszeniem prawa, bo strony I. Ż. i S. K. bez własnej winy nie brały udziału w postępowaniu o udzielenie pozwolenia.