Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 wrzenia 2005 r., sygn. I SA/Ol 269/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński Sędziowie Sędzia WSA Ryszard Maliszewski (spr.) Asesor WSA Renata Kantecka Protokolant Paweł Guziur po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2005 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji odnośnie opodatkowania pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe, otrzymanej przez funkcjonariusza Policji I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, III. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

I SA/OI 269/05

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 20 maja 2005 r., Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 14.03.2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 28.02.2005 r., znak: "[...]", odmawiające uznania za prawidłowe stanowiska J. G. w zakresie opodatkowania w roku podatkowym 1994 pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe, otrzymanej w 1994 r. przez funkcjonariusza Policji, odmówił zmiany przedmiotowego postanowienia. W uzasadnieniu wskazał, że zaskarżonym postanowieniem organ I instancji udzielił pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, nie podzielając poglądu Strony, iż pomoc finansowa na budownictwo mieszkaniowe, przyznana Stronie jako funkcjonariuszowi Policji, podlegała opodatkowaniu w dacie jej otrzymania, tj. w roku 1994. W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z obowiązującym w latach 1992-1997 zarządzeniem Nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 marca 1993 r. w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej oraz zasad jej przyznawania i zwracania (Dz.Urz. MSWiA z 1993 r. Nr 3, poz. 40 ze zm.), pomoc taka miała charakter zwrotny, gdyż warunkiem jej otrzymania było złożenie przez funkcjonariusza zabezpieczenia w postaci weksla, poręczonego przez dwóch żyrantów. Dopiero w przypadku umorzenia pomocy finansowej, po wywiązaniu się funkcjonariusza z warunków określonych w zarządzeniu (tj. po upływie 10-letniego okresu służby stałej), weksel podlegał zwrotowi, a pomoc uzyskiwała charakter bezzwrotny. Na tej podstawie, za datę powstania przychodu z tytułu otrzymanej pomocy organ I instancji uznał datę, z jaką pomoc ta stała się bezzwrotna, tj. dzień 20.11.2002 r.. w którym Strona mogła legitymować się 10-letnim okresem służby stałej.