Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 wrzenia 2005 r., sygn. II SA/Gd 1000/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Asesor WSA Katarzyna Krzysztofowicz Protokolant Marta Went po rozpoznaniu w dniu 8 września 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi S. Ż. na uchwałę Rady Miasta z dnia 28 maja 2003 r., nr [...] w przedmiocie odrzucenia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

Uchwałą nr [...] z dnia 28 maja 2003 r. Rada Miasta pismo S. Ż. z dnia 10 kwietnia 2003 r., odnoszące się do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w części dzielnicy [...], rejon ulic [...] i [...], wyłożonego do publicznego wglądu w dniach od 28 lutego 2003 r. do 28 marca 2003 r., zakwalifikowała jako zarzut i po jego rozpatrzeniu - w części go odrzuciła. W uzasadnieniu, stanowiącym integralną część niniejszej uchwały, organ wskazał na treść zarzutu S. Ż. z dnia 10 kwietnia 2003 r. S. Ż. sformułował następujące uwagi dotyczące zapisu projektu planu:

1) ad 04 ZP - Zieleń parkowa

- tereny ,,zieleni parkowej" zgodnie z przyjętym nazewnictwem przez ustawodawcę, zdaniem wnoszącego zarzuty, nie można zabudowywać obiektami kubaturowymi np. halą sportową,

- projekt planu zakłada w karcie terenu istnienie obiektów małej architektury oraz wymienia obiekty, które w żaden sposób nie można zakwalifikować do obiektów małej architektury;

2) ad 03 PS - Strefa produkcyjno-usługowo-składowa

- teren objęty tym symbolem (PS) zawiera w opisie wiele nieprecyzyjnych sformułowań; zdaniem skarżącego jednoznaczna definicja, że "uciążliwość winna zawierać się w granicach własnej nieruchomości" w całości zastępuje użyte w projekcie zwroty,

- strefa ta nie uwzględnia znajdującego się tam budynku jednorodzinnego, w ocenie wnoszącego zarzuty, powinna być podzielona na strefę PS i strefę MN. Istniejący zapis ogranicza prawa skarżącego do swobodnego korzystania z budynku mieszkalnego. Budynek mieszkalny nie jest bowiem obiektem związanym z prowadzoną działalnością komercyjną i nie można zakwalifikować go jako jedną całość z warsztatem blacharsko-lakierniczym,