Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 sierpnia 2005 r., sygn. II SA/Wr 2011/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędziowie: NSA Andrzej Wawrzyniak (sprawozdawca) Asesor WSA Ewa Kamieniecka Protokolant: Magdalena Domańska-Byskosz po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...]Kierownik Działu Świadczeń Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w W., powołując się na upoważnienie Rady Miejskiej W. oraz art. 2 ust. 4 i art. 31 ust. 1-4 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (t.jedn. Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 z późn. zm.), odmówił skarżącemu M. D. przyznania zasiłku okresowego.

W uzasadnieniu organ I instancji podniósł, że w ramach dotacji na zadania zlecone Ośrodek ma obowiązek zapewnić przede wszystkim wypłatę świadczeń obligatoryjnych, do których należą zasiłki stałe, zasiłki stałe wyrównawcze, renty socjalne, zasiłki okresowe gwarantowane, zasiłki macierzyńskie i składki na ubezpieczenie społeczne. Organ stwierdził, że ponieważ przyznana dotacja na 2003 r. na realizacje zadań zleconych nie pokrywa w pełni potrzeb na świadczenia obligatoryjne w związku z wyższym niż zakładano wzrostem ich ilości orzeczono jak wyżej.

W odwołaniu od tej decyzji skarżący wniósł o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy. Zarzucił, iż zaskarżona decyzja w sposób rażący narusza prawo. Podniósł, że organ pomocy nie wykazał braku środków na zasiłki okresowe. Zdaniem skarżącego "biorąc pod uwagę wcześniejsze decyzje ośrodka w sprawach skarżącego, dotyczące odmowy przyznania zasiłku okresowego - uzasadnienie faktyczne zaskarżonej decyzji jest fałszywe".

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., po rozpatrzeniu powyższego odwołania, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 2 ust. 4, art. 4 ust. 1 i art. 31 ust. 1-4 ustawy o pomocy społecznej utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.