Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2005 r., sygn. VI SA/Wa 1245/04

1. Regulacja ustawowa zawarta w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym /t.j. Dz.U. 2002 nr 9 poz. 86 ze zm./ przewiduje jedynie sporządzanie wymienionych w tym przepisie dokumentów i pomoc w tym samym zakresie. Użyty w tym przepisie termin "sporządzanie" nie obejmuje podpisywania zeznania podatkowego przez doradcę podatkowego zamiast osób wymienionych w cytowanym przepisie. Doradca, który deklarację sporządził, nie ma możliwości podpisania jej w imieniu klienta, co zwolniłoby podatnika, płatnika czy inkasenta z obowiązku złożenia podpisu pod sporządzoną i podpisaną przez doradcę podatkowego deklaracją czy zeznaniem, ponieważ nie ma regulacji w szeroko rozumianym prawie materialnym podatkowym, która upoważniałaby doradcę do takiego działania.

2. Złożenie deklaracji podatkowej to czynność z zakresu prawa publicznego /podatkowego/. Przeniesienie publicznoprawnego prawa lub obowiązku do złożenia wspomnianego dokumentu, bez szczególnej normy zezwalającej w tym zakresie, nie może być zastąpione zobowiązaniem prywatnoprawnym. Czynności prywatnoprawne nie mogą prowadzić do modyfikacji powinności wynikłych z prawa publicznego.

3. Zeznanie podatkowe jako dokument, ze względu na zawartą w nim treść, stanowi dowód okoliczności mającej znaczenie prawne. Na jego podstawie dochodzi bowiem do rozliczenia finansowego między podatnikiem i fiskusem. Oświadczenie składane przez podatnika w zeznaniu podatkowym jest oświadczeniem wiedzy, a nie woli, co wyklucza złożenie tego oświadczenia przez pełnomocnika.

4. W przepisach ustawy o doradztwie podatkowym nie ma regulacji umożliwiających doradcom podatkowym ustanowienie substytucji. Milczenie przepisów ustawy o doradztwie podatkowym w tej kwestii dowodzi, iż jest to zabronione, albowiem zasada swobody umów nie może zastępować przepisów, które wprost zostały zawarte w ustawach korporacyjnych, takich jak prawo o adwokaturze czy ustawa o radcach prawnych, gdzie przewidziana jest instytucja substytucji.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00