Wyrok WSA w Lublinie z dnia 8 marca 2005 r., sygn. II SA/Lu 25/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Leszczyński (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak, Asesor WSA Jerzy Drwal, Protokolant st. sekr. sądowy Jolanta Sikora, po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2005 r. sprawy ze skargi [...] na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zarzutu do projektu planu miejscowego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały 2. zasądza od Rady Gminy na rzecz skarżącego [...] kwotę 255 zł (dwieście pięćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

II SA/Lu 25/05

U z a s a d n i e n i e

W dniu 20 września 2004 r [...]. z siedzibą w N. ul. [...] wniosła zarzuty do ustaleń przyjętych w projekcie zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy N., argumentując, iż zawarty w § 3 ust. 3 pkt 3.1, p-pkt 1 projektu zakaz lokalizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dotyczący działek nr [...]. [...]. [...], [...], [...], [...], [...] [...], [...], [...], [...], [...] i [...] położonych w Z. jak też zawarty w § 5 ust. II pkt 2 p-pkt 1 projektu zakaz lokalizowania w otulinie [...]Parku Krajobrazowego przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, oraz zawarty w § 5 ust. II pkt 2 p-pkt 2 na obszarze otuliny Parku obowiązek uzyskania każdorazowo opinii Dyrektora Parku w sprawach lokalizowania inwestycji mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz lokalizowania nowych lub rozbudowy istniejących obiektów istotnie zmniejszających walory przyrodnicze i krajobrazowe, a także zawarty w § 3 ust. 5 pkt 5.3 p-pkt 1 warunek rozbudowy cmentarzy polegający na jednoczesnym nasadzeniu pasa zieleni izolacyjnej i zakaz (§3 ust. 5 pkt 5.3. p-pkt 3) lokalizowania obiektów kubaturowych w odległości mniejszej niż 50 m od granicy cmentarza są sprzeczne z art. 1 ust. 2 pkt 5 oraz art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r., nr 15, poz. 139 ze zm.). W uzasadnieniu zarzutu spółka podniosła naruszenie jej interesu prawnego, trudności w realizowaniu jej zadań statutowych, brak wzięcia pod uwagę interesu indywidualnego przy daniu automatycznej przewagi kryterium interesu publicznego, traktowanego ponadto wąsko, bowiem nie uwzględniającego kwestii zatrudnienia na tym obszarze oraz realizacji przez spółkę zadań związanych z obronnością i bezpieczeństwa państwa. W szczególności spółka kwestionuje zakazy określone w stosunku do obszaru otuliny Parku, jako nie mające żadnej podstawy ustawowej, co narusza prawo własności gwarantowane w art. 64 oraz art. 22 Konstytucji RP.