Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 marca 2005 r., sygn. I SA/Gl 868/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w następującym składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Mikosz Sędzia NSA Eugeniusz Christ Asesor WSA Teresa Randak/sprawozdawca/ Protokolant Marta Lewicka po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa A w Katowicach na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...]Nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] oraz deklaracją korygującą Przedsiębiorstwo A wystąpiło do Urzędu Gminy G. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2003 r.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Wójt Gminy G. odmówił wnioskodawcy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2003 r.

W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, że Przedsiębiorstwo A jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz. U. Nr 9 z 2002 r., poz.84 z późn. zm.), a zatem będące w jego posiadaniu grunty i budynki podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki określonej dla działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 1 a ust. 1 pkt 3 w/w ustawy za grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej uważa się grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych, chyba że przedmiot opodatkowania nie może być wykorzystany do prowadzenia tej działalności, ze względów technicznych. Jak podkreślił organ podatkowy pojęcie "względów technicznych" nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, dlatego też zakres tego pojęcia należało określić w oparciu o przepisy prawa budowlanego. Zdaniem organu podatkowego budynek nie może być wykorzystywany do działalności gospodarczej ze względów technicznych, w przypadku gdy organ nadzoru budowlanego wyda decyzję o opróżnieniu lub wyłączeniu z użytkowania całości lub części budynku. W odniesieniu do obiektów budowlanych organ podatkowy wskazał, że argumentacja strony dotycząca kategorii tych obiektów nie mogła być uwzględniona w przedmiotowej sprawie, bowiem zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. b ustawy Prawo budowlane obiekt budowlany to budowla stanowiąca całość techniczno - użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. W rozpatrywanej sprawie - w ocenie organu - zbiornik goczałkowicki, stanowi w całości obiekt budowlany, którego podstawową funkcją jest zaopatrzenie aglomeracji śląskiej w wodę pitną. Zbiornik ten nie może funkcjonować bez budowli wskazanych w deklaracji korygującej do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Wymienione w tej deklaracji wały ochronne, kanały odwadniające, przepompownie i pozostałe urządzenia są elementami zbiornika jako całości budowli. W ocenie organu pierwszo - instancyjnego nie jest dopuszczalne wyodrębnienie urządzeń i instalacji, które są niezbędne do prawidłowego i bezpiecznego użytkowania obiektu budowlanego oraz zapewnienia bezpieczeństwa w strefie oddziaływania tego obiektu i wyłączenie ich z podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Za niewłaściwą praktykę uznał organ podział budynków i budowli na częściowo wykorzystywane dla innych celów i wyliczenie procentowego ich wykorzystania do prowadzonej działalności gospodarczej.