Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 lutego 2005 r., sygn. II SA/Ka 1184/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędziowie WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Asesor WSA Rafał Wolnik Protokolant stażystka Dominika Woźny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2005 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Ś. Wojewódzkiego Komendanta Policji z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wydalenia ze służby stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Miejskiego Komendanta Policji w K. z dnia [...] r., nr [...].

Uzasadnienie

Orzeczeniem z dnia [...] r. Komendant Miejski Policji w K. uznał W. K. [...] tego, że w dniu [...] r. w trakcie pełnienia służby [...] będąc [...] i w tym [...], tj. popełnienia czynów z [...] zarządzenia nr [...] z dnia [...] r. Komendanta Głównego Policji oraz z [...] , i za to wymierzył mu [...]. Jak wynika z akt administracyjnych stało się ono ostateczne bez zaskarżenia.

W podaniu z dnia [...] r. (data wpływu [...] r.) W. K. wniósł o wznowienie postępowania zakończonego tym orzeczeniem i uchylenia go, powołując się na przepisy §39 ust.1 pkt 1 i 3 oraz §40 ust.1 i 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania wyróżnień oraz przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego w stosunku do policjantów (Dz.U. z 1998 r. Nr 4, poz.14). W uzasadnieniu podniósł, iż w jego ocenie istotne dla rozstrzygnięcia okoliczności faktyczne ustalono na podstawie dowodów przeprowadzonych z naruszeniem wymienionych przepisów, co skutkuje wadliwością samego orzeczenia dyscyplinarnego. Naprowadził, iż sprawa nie dojrzała do końcowego załatwienia, wysnute wnioski są błędne, zaś szereg uchybień proceduralnych dyskwalifikuje to orzeczenie.