Wyrok WSA w Opolu z dnia 9 grudnia 2004 r., sygn. II SA/Op 351/04

Przepis art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ wprowadza możliwość ustalenia opłat m.in. za korzystanie z obiektów użyteczności publicznej, które wcześniej musiały być utworzone i wyposażone przez jednostkę samorządu terytorialnego. W przypadku braku ich fizycznego wyodrębnienia i zorganizowania w prawnie dopuszczalnej formie /np. w formie kąpieliska/ nie ma podstaw do przyjęcia, że mamy do czynienia z obiektem użyteczności publicznej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody na zarządzenie nr 685/2004 Burmistrza L.-B. z dnia 28 maja 2004 r. w przedmiocie opłat za obiekty użyteczności publicznej gminy - stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia; (...).

Zarządzeniem nr 685/2004 z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie opłat za korzystanie z gminnych terenów rekreacyjnych w miejscowościach L.-B., N.W.M., K. i P. Burmistrz L.-B., działając na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./, wprowadził opłaty dobowe dla osób biwakujących na gminnych terenach rekreacyjnych oraz ustalił opłaty za parkowanie samochodu, motocykla, motoroweru i przyczepy kempingowej /par. 1/. W par. 3 zarządzenia określono, że osoba egzekwująca opłaty będzie zatrudniona na podstawie umowy zlecenia i otrzyma wynagrodzenie w wysokości 50 procent pobranych osobiście należności. Wykonanie zarządzenia powierzono Kierownikowi Wydziału Gospodarki Komunalnej, Ochrony Środowiska i Rolnictwa.