Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 grudnia 2004 r., sygn. III SA/Lu 660/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (spr.), Sędzia NSA Maria Wieczorek, Protokolant Asystent sędziego Małgorzata Syta, po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] września 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 z późn. zm.) oraz z § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 115), po rozpatrzeniu odwołania z dnia [...] sierpnia 2001 r. H. K. od decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] sierpnia 2001 r. o niestwierdzeniu u niego choroby zawodowej, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy stwierdził, że zarzuty zawarte przez H. K. w odwołaniu, iż przez 25 lat pracował jako pracownik przeładunkowy w PKP i był narażony na duże zapylenie, co spowodowało, że obecnie ma trudności z oddychaniem i kaszle, nie zasługują na uwzględnienie.

Z przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego, wywiadu chorobowego i opisu zagrożeń zawodowych występujących w środowisku pracy wynika, że H. K. od dnia 1 lutego 1959 r. do grudnia 1965 r. pracował jako robotnik przeładunkowy na Stacji Kolejowej PKP w M. przy ręcznym przeładunku materiałów sypkich (sól, cement, węgiel, zboże, bawełna),a od dnia 30 grudnia 1965 r. do dnia 31 lipca 1974 r. jako robotnik przeładunkowy przeładunku mechanicznego przy użyciu suwnic. W czasie wykonywania tej pracy narażony był na znaczne zapylenie. Od dnia 1 sierpnia 1974 r. do dnia 31 marca 1982 r., tj. do czasu przejścia na emeryturę pracował jako manewrowy bez narażenia na pyły przemysłowe.