Orzeczenie
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2004 r., sygn. III SA/Wa 25/04
Pomimo braku stosownych przepisów przejściowych wojewódzki sąd administracyjny związany jest oceną prawną wyrażoną w wydanym przed dniem 1 stycznia 2004 r. wyroku Sądu Najwyższego uchylającym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego i przekazującym sprawę temu sądowi do ponownego rozpoznania. W sytuacji tej uzasadnione jest zastosowanie tu art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Jana F. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 19 czerwca 2000 r. (...) w przedmiocie umorzenia zaległości w podatku od spadków i darowizn - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego W.-M. z dnia 8 marca 2000 r. (...).
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 8 marca 2000 r. wydaną między innymi na podstawie art. 67 par. 1 i 2 Ordynacji podatkowej i powołując się na opinię Prezydenta Miasta Stołecznego W., Urząd Skarbowy W.-M. "załatwił odmownie" wniosek pełnomocnika Skarżącego, z dnia 8 listopada 1999 r. zatytułowany "wniosek o umorzenie wymiaru podatku spadkowego".
We wniosku tym pełnomocnik wyjaśnił, że Skarżący na mocy postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 17 listopada 1993 r. nabył w całości spadek po Mieczysławie Irenie R. W oparciu o jego zeznanie Urząd Skarbowy określił wysokość podatku od spadku na kwotę 31.140,30 zł, uwzględniając przy tym wartość budynku położonego w W. przy ulicy B. 12. Natomiast zgodnie z wypisem z Rejestru Gruntów właścicielem przedmiotowej nieruchomości jest Gmina Dzielnica M.
