Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 listopada 2004 r., sygn. III SA/Gl 996/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Sędziowie NSA Tadeusz Michalik NSA Krzysztof Wujek Protokolant Beata Jacek po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2004 r. przy udziale- sprawy ze skargi Rady Miejskiej C. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały nr [...] Rady Miejskiej C. z dnia [...] r. w sprawie zniesienia dzielnicy "[...]" Miasta C. oddala skargę.

Uzasadnienie

Rozstrzygnięciem nadzorczym z [...] r. nr [...] Wojewoda [...] stwierdził nieważność uchwały nr [...] Rady Miejskiej C. z dnia [...] r. w sprawie zniesienia dzielnicy B. powołując się na art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) jako niezgodnej z art. 7 Konstytucji RP w związku z § 28 uchwały Rady Miejskiej w C. nr . z dnia [...] r. w sprawie uchwalenia statutu Miasta C. (tekst jednolity Dz. U. Województwa Śląskiego z 2001 r. Nr 79, poz. 2002 ze zm.). W uzasadnieniu wyjaśnił, że jako podstawę prawną uchwały wskazano art. 5 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym. Ten przepis określa tryb tworzenia jednostki pomocniczej gminy, którą tworzy rada gminy w drodze uchwały, po przeprowadzeniu konsultacji z mieszkańcami lub z własnej inicjatywy. W ocenie wojewody, wskazany przepis nie upoważniał rady gminy do podjęcia uchwały w sprawie zniesienia dzielnicy, ponieważ według art. 5 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, rada gminy podejmując uchwałę w sprawie likwidacji jednostki pomocniczej powinna kierować się zasadami dotyczącymi tworzenia, łączenia, podziału oraz znoszenia tej jednostki, zawartymi w statucie gminy. Tymczasem w § 28 statutu Miasta C. określono jedynie zasady tworzenia dzielnic, co powoduje, że brak było podstaw prawnych do podjęcia kwestionowanej uchwały. Wojewoda [...] stwierdził dalej, że art. 7 Konstytucji RP stanowi, iż organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. To zaś oznacza, że o ile jednostka posiada swobodę działania zgodnie z zasadą, iż co nie jest wyraźnie zabronione przez prawo, jest dozwolone, to organy władzy publicznej mogą działać tylko w takim zakresie i w tych przypadkach, w których upoważnia je do tego obowiązujące prawo. Na końcu, organ nadzoru wyraził pogląd, że Rada Miasta C. wydając sporną uchwałę bez podstawy prawnej przekroczyła swoje kompetencje, naruszając tym samym normy konstytucyjne.