Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 3 listopada 2004 r., sygn. II SA/Gd 1169/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka (spr.), Sędziowie WSA Alina Dominiak, NSA Anna Orłowska, Protokolant Hanna Tarnawska, po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 8 kwietnia 2002 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Miejskiego Inspektora Sanitarnego [...]z dnia 15 stycznia 2002 r., nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 15 stycznia 2002 r. nr [...] Miejski Inspektor Sanitarny [...] nie stwierdził choroby zawodowej - uszkodzenia słuchu wywołanego hałasem u A. S. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że przeprowadzone badania specjalistyczne nie dały podstaw do rozpoznania choroby zawodowej z powodu braku podstaw klinicznych. Z lekarskiego bowiem punktu widzenia rozpoznane u strony obustronne uszkodzenie słuchu typu odbiorczego z uwagi na stopień zaawansowania stwierdzonego ubytku słuchu nie pozwala na uznanie go za zawodowe uszkodzenie słuchu.

W odwołaniu od powyższej decyzji A. S. podał, że przez cały okres pracy zawodowej w PKP Zakład Taboru Kolejowego w T. w latach 1956-1995 uskarżał się na niedosłuch, jednak nigdy nie był badany specjalistycznie.

W decyzji z dnia 8 kwietnia 2002 r. nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny w B. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu tej decyzji organ drugiej instancji wskazał, że skarżący zatrudniony był w okresie od 8 października 1956 r. do 31 lipca 1995 r. w PKP Zakładzie Taboru Kolejowego w T. (obecnie PKP Cargo S.A. Zakład Taboru Kolejowego w B.) kolejno na stanowiskach: ślusarza przy naprawie wagonów towarowych w latach 1956 - 1959, kowala ręcznego i nitera w latach 1959 - 1979 oraz spawacza autogenicznego w latach 1979-1995. W trakcie pracy zawodowej skarżący był narażony na działanie ponadnormatywnego hałasu, wibracji, niekorzystny mikroklimat, gazy spawalnicze. Jak wskazał organ, wprawdzie brak jest wyników badań środowiskowych z całego okresu zatrudnienia A. S, jednak z załączonej do dokumentacji karty katalogowej nr 13, charakteryzującej stanowisko kowala wynika, że natężenie hałasu wahało się od 80 - 90 dB. Czas ekspozycji na wymieniony hałas zależał od charakteru i intensywności pracy i wynosił około 40-50 % czasu pracy.