Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 padziernika 2004 r., sygn. I SA/Wr 3298/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Radom Asesor WSA Anetta Chołuj Protokolant Aleksandra Madej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2004 r. sprawy ze skargi "A Spółka z o.o. w K. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...]nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2000 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...]Izba Skarbowa we W. Ośrodek Zamiejscowy w W., działając na podstawie art. 233 § 1pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) uchyliła decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...], nr [...] i określiła podatnikowi - Spółce z o.o. A z siedzibą w W., kwotę zwrotu różnicy podatku od towarów i usług na rachunek bankowy w wysokości [...], zaległość podatkową w kwocie [...] oraz odsetki, a także ustaliła dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości [...].

W uzasadnieniu decyzji Izba wskazała, że Spółka złożyła za grudzień 2000 r. deklarację VAT-7 z wykazaną kwotą różnicy podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości [...]. W toku kontroli skarbowej stwierdzono tymczasem, że kwota zwrotu została zawyżona o [...]. Ustalono bowiem, że Spółka obniżyła podatek należny o podatek naliczony w łącznej kwocie [...], zawarty w fakturach VAT nr [...]z dnia [...], nr [...]z dnia [...] oraz [...]z dnia [...], wystawionych przez firmę B we W., a dokumentujących wykonanie usług transportu osobowego. Zakwestionowanie odliczenia oparte zostało na art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), gdyż Spółka nie wykazała, ażeby poniesiony wydatek miał związek z przychodem.