Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 padziernika 2004 r., sygn. II SA/Wa 1464/04

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 października 2004 r. sprawy ze skargi H. M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku H. M. z dnia 9 listopada 2003 r., powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.), odmówił przyznania renty w drodze wyjątku dla wyżej wymienionego.

W uzasadnieniu podał, że świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania. Reasumując, rentę w trybie wyjątku można przyznać, jeżeli osoba, która się o nią ubiega, posiadała odpowiednio długi, w stosunku do wieku, okres składkowy i nieskładkowy. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie, skarżący w przeciągu 45 lat udowodnił okres ubezpieczenia wynoszący jedynie 16 lat, 9 miesięcy oraz 13 dni i jest to okres nieadekwatny do jego wieku, co tym samym uniemożliwia przyznanie świadczenia w drodze wyjątku. Ponadto w okresie wykonywania pracy, wystąpiły przerwy w latach 1977 - 1978 oraz 1992 - 1997, a w ostatnim dziesięcioleciu udowodniono okres wynoszący tylko 2 lata i 14 dni, zaś ostatnio udokumentowany okres składkowy z tytułu pobierania zasiłku dla osoby bezrobotnej przypada na dzień 12 marca 1999 r. Natomiast częściowa niezdolność do pracy została orzeczona od marca 2003 r. i nie uniemożliwiała ona skarżącemu podjęcia pracy, zaś całkowita niezdolność powstała w lutym 2004 r. Stąd też nie dopatrzono się żadnych szczególnych okoliczności, które uniemożliwiłyby skarżącemu wykonywanie pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00