Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 października 2004 r., sygn. III SA 2322/03

1. Biorąc pod uwagę fakt, że skarżący wnosił o odstąpienie od orzeczenia kary, należało uznać, iż obowiązkiem Głównej Komisji Orzekającej było nie tylko wnikliwe rozważenie tego wniosku, ale też szczegółowe umotywowanie podjętego w tym względzie rozstrzygnięcia. Jedynie z treści sentencji orzeczenia Głównej Komisji Orzekającej, utrzymującego w mocy orzeczenie resortowej komisji orzekającej również w zakresie kary, można wnioskować, że przepis ten /art. 150 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych - t.j. Dz.U. 2003 nr 15 poz. 148 ze zm./ - przyp. red./ nie został zastosowany. Z akt sprawy, a w szczególności z treści zaskarżonego orzeczenia nie wynika natomiast, czy wniosek skarżącego o odstąpienie od wymierzenia kary był w ogóle rozpatrywany.

2. Zgodnie z art. 59 par. 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, stosowanego z mocy art. 170 ustawy o finansach publicznych, orzeczenie o ukaraniu powinno zawierać decyzję co do kary, z powołaniem podstawy prawnej. Skoro decyzja w przedmiocie kary jest elementem sentencji orzeczenia, to jest oczywiste, że jego uzasadnienie powinno się odnosić także do niej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2004 r. sprawy ze skargi Andrzeja T. na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów z dnia 14 kwietnia 2003 r. (...) w przedmiocie naruszenia dyscypliny finansów publicznych - uchyla zaskarżone orzeczenie; (...).

 

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z 6 grudnia 2002 r. resortowa komisja orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów uznała Andrzeja T. - byłego dyrektora Departamentu (...) winnym nieumyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych w rozumieniu art. 138 ust. 1 pkt 12 ustawy o finansach publicznych, polegającego na tym, że w zakresie przysługującego mu upoważnienia (...) zawarł 23 lipca 2001 r. umowę na wykonanie instalacji bezprzewodowej sieci LAN na potrzeby przeprowadzenia szkoleń związanych z systemem finansowo-księgowym (...) z firmą (...) w Warszawie o wartości 65.270 zł, naruszając art. 14 ust. 2 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o zamówieniach publicznych. Wymierzono mu karę upomnienia i zasądzono zwrot kosztów postępowania w kwocie 175,62 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00