Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 października 2004 r., sygn. III SA 2265/03

1. Bezprzedmiotowość zachodzi wówczas, gdy w sposób oczywisty organ podatkowy stwierdził brak podstaw prawnych i faktycznych do merytorycznego rozpatrzenia sprawy. Oczywistość bezprzedmiotowości może wynikać m.in. z tego, że żądanie strony nie dotyczy sprawy podlegającej rozstrzygnięciu co do istoty przez organ.

2. Jeżeli w przepisach prawa nie określono możliwości wszczęcia na wniosek strony postępowania w sprawie zaniechania poboru podatku, postępowanie w tej sprawie nie może się toczyć i organ podatkowy nie może takiego wniosku rozpoznawać.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Teresy G. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 31 lipca 2003 r. (...) w przedmiocie zaniechania poboru podatku od towarów i usług - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego W.-B. z dnia 4 kwietnia 2003 r. (...) oraz decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 5 lutego 2003 r. (...); (...).

W związku z zaprzestaniem działalności gospodarczej przez panią Teresę G. Urząd Skarbowy W.-B. w dniu 4 września 2002 r. przeprowadził kontrolę w jej firmie w zakresie odczytu zawartości pamięci fiskalnej kasy rejestrującej. W trakcie kontroli poinformowano stronę o konieczności zwrotu kwoty odliczonej z tytułu zakupu kasy rejestrującej.

W piśmie do Urzędu Skarbowego z dnia 23 września 2002 r. skarżąca wskazała, iż w przepisach prawa nie ma podstawy do zwrotu przedmiotowej kwoty. Jednocześnie Teresa G. powołując się na trudną sytuację materialną zwróciła się z prośbą o "zaniechanie dalszych czynności mających na celu dochodzenie wyegzekwowania obowiązku nie mającego podstaw prawnych". Organ podatkowy pierwszej instancji zakwalifikował wniosek strony jako wniosek o zaniechanie poboru kwoty odliczonej z tytułu nabycia kasy rejestrującej.