Wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 padziernika 2004 r., sygn. II SA/Lu 186/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Kierek, Sędziowie Asesor WSA Jerzy Drwal, Asesor WSA Wojciech Kręcisz (spr), Protokolant Referent Beata Basak, po rozpoznaniu w dniu 14 października 2004 sprawy ze skargi K. J. na decyzję Wojewody z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości I uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty z dnia [...]. Nr [...]; II zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej K. J. 200 / dwieście/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Sygn. akt II SA/Lu 186 /04

U z a s a d n i e n i e

Decyzją z dnia [...] lutego 2004 r. nr [...] wydaną z upoważnienia Wojewody na podstawie przepisu art. 138 § 1 pkt. ustawy z dnia 14 czerwca 1980 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. Nr 98 poz.. 1071 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu odwołania R.J. - pełnomocnika K.J. od decyzji Starosty z dnia [...] stycznia 2004 r. nr [...] umarzającej postępowanie w sprawie zwrotu nieruchomości oznaczonej nr 2063/01 o powierzchni 81 m², położonej w P. przy ul. B.J. utrzymano zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, iż w toku prowadzonego decyzji Starosty z dnia [...] stycznia 2004 r. nr [...] umorzono postępowanie w sprawie zwrotu na rzecz wnioskodawczyni K.J. nieruchomości oznaczonej nr 2063/01 o powierzchni 81 m², położonej w P. przy ul. B.J. W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, iż wnioskodawczyni nie udokumentowała swoich praw - prawa własności - do nieruchomości, w związku, z czym postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe i podlegało umorzeniu.

Od decyzji tej odwołał się pełnomocnik K.J. - R.J. Zaskarżonej decyzji zarzucał błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i wnosił o jej uchylenie.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, iż rozpatrując odwołanie pełnomocnika K.J. nie podzielono zasadności formułowanych przez niego zarzutów. Jak podniesiono w wyniku postępowania parcelacyjnego, którego podstawą była uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej z dnia [...] czerwca 1973 r. nr [...] wydana na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o terenach budowlanych na obszarach wsi na rzecz Skarbu Państwa przejęto grunt o powierzchni 780 m², oznaczony jako działka nr 717/03. Odszkodowanie za przejęty grunt zostało ustalone i wypłacone K.J., na podstawie decyzji Prezydium PRN Wydział Rolnictwa i Leśnictwa z dnia [...] października 1973 r. nr [...] Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji parcelacja objęła powierzchnię 1 ha 44a 81m², a w wyniku podziału terenu utworzono 14 działek budowlanych i dwie drogi (o aktualnych numerach 2063 i 2072) przeznaczone do obsługi nowo utworzonych działek. Ponadto, w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, iż K.J. wystąpiła o zwrot działki o aktualnym numerze 2063/1 o powierzchni 81m² wchodzącej w skład działki oznaczonej numerem 2063, a wydzielonej pod urządzenie drogi. Podnosiła ona, iż przedmiotowy grunt nie został wykorzystany na cel wywłaszczenia i jest użytkowany rolniczo przez okres 30 lat. Odnosząc się do wskazanych ustaleń faktycznych, w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, podniesiono, iż zgodnie z dyspozycją przepisu art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami o zwrot wywłaszczonej nieruchomości może się ubiegać jej były właściciel lub jego spadkobierca. Jak wskazano, w toku toczącego się postępowania administracyjnego organ I instancji wzywał K.J. do uzupełnienia swojego wniosku o dokument, z którego miałoby wynikać, że była ona właścicielką działki nr 713/03. Zdaniem organu, jak wskazano, tytułami takimi są akt notarialny, akt własności ziemi lub prawomocne orzeczenie sądu. Wskazano, iż mimo wezwań wnioskodawczyni, nie przedstawiła żadnego z tego rodzaju właściwych dokumentów, który potwierdzałby, że przedmiotowa działka stanowiła jej własność.