Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 września 2004 r., sygn. III SA 1328/03

Podatnik powinien kierować się obowiązującymi przepisami, a nie wyjaśnieniami organów administracji, które mogą się zmienić. Zasada zaufania do organów administracji nie ma tu żadnego znaczenia.

Skoro umorzenie zaległości podatkowej jest instytucją nadzwyczajną, bowiem zasadą jest płacenie podatków, to tym samym przypadki, o których mowa w art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ , powinny posiadać tę samą cechę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2004 r. sprawy ze skargi PZU S.A. w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 24 kwietnia 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek i dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług 1997 r. - oddala skargę.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 maja 2002 r. III SA 3382/00 uchylił decyzję Izby Skarbowej z dnia 24 października 2000 r., utrzymującą w mocy decyzję Urzędu Skarbowego W.-M. z dnia 31 grudnia 1999 r., (...), którą odmówiono Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A. w W. umorzenia odsetek od zaległości w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1997 r. w wysokości 13.002.378,70 zł, oraz dodatkowego zobowiązania za wyżej wymieniony okres w wysokości 4.199.600 zł, określonych w decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej z dnia 21 września 1999 r., (...).

W uzasadnieniu Sąd stwierdził między innymi, że z treści art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, powoływanej dalej jako Ordynacja podatkowa, wynika, że rozstrzygnięcie sprawy o umorzenie jest ściśle powiązane z sytuacją podatnika, co oznacza, że upływ czasu zachodzący pomiędzy datą wydania decyzji pierwszoinstancyjnej a datą wydania decyzji przez organ odwoławczy może powodować, że stan faktyczny i zebrane materiały w sprawie stają się nieaktualne i wtedy organ odwoławczy jest zobowiązany do przeprowadzenia postępowania dowodowo-wyjaśniającego we własnym zakresie. Sąd wskazał także, że wykonanie zobowiązania podatkowego w czasie toczącego się postępowania o umorzenie zaległości podatkowej i wygaśnięcie zobowiązania /art. 59 Ordynacji podatkowej/ - nie czyni tego postępowania bezprzedmiotowym i nie zwalnia organu odwoławczego od merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Sąd stwierdził ponadto, iż uchybienia organu administracji państwowej nie mogą powodować ujemnych następstw dla obywatela.