Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 września 2004 r., sygn. II SA/Ka 1141/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo Sędziowie NSA Henryk Wach (spr.) NSA Tadeusz Michalik Protokolant Magdalena Kurpis po rozpoznaniu w dniu 15 września 2004 r. przy udziale- sprawy ze skargi B.E. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] nr [...] Powiatowy Inspektor Sanitarny w R. orzekł, że u B.E. brak jest podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej w postaci zawodowego uszkodzenia narządu słuchu, wskazanej w pozycji [...] wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych. Jako podstawę prawną decyzji wskazał: art. 1 pkt. 2, art. 4 pkt. 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575), § 1,7 i 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 ze zm.).

W uzasadnieniu wyjaśnił, że istotnym warunkiem dla stwierdzenia choroby zawodowej jest jej uprzednie rozpoznanie przez jednostkę służby zdrowia oraz wykazanie, że warunki pracy miały wpływ na powstanie choroby. B.E. był badany w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy Poradni Chorób Zawodowych w S. i rozpoznano u niego obustronne odbiorcze uszkodzenie słuchu, jednakże stopień uszkodzenia słuchu nie osiągnął takiego nasilenia, aby z lekarskiego punktu widzenia można go było zakwalifikować jako chorobę zawodową. Organ I instancji przyznał, że pracownik był narażony na działanie hałasu powyżej 85 dBA w latach [...]-[...] podczas wykonywania pracy górnika pod ziemią w A.