Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 18 sierpnia 2004 r., sygn. SA/Sz 1358/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Zaremba, Sędziowie Asesor WSA Kazimierz Maczewski (spr.),, Sędzia WSA Alicja Polańska, Protokolant Anna Kalisiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2004r.. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy, w wyniku wznowienia postępowania administracyjnego, uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku obrotowym i dochodowym za rok 1987 oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...], wydaną z powołaniem się na przepisy art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 245 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego z dnia [...] r. Nr [...] odmawiającą, w wyniku wznowionego postępowania, uchylenia decyzji ostatecznej tego organu z dnia [...] r. Nr [...], którą określono T. W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku obrotowym oraz w podatku dochodowym za rok 1987.

Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika, że T. W. w dniu [...] r. złożył do Ministerstwa Finansów w Warszawie wniosek o wznowienie postępowania zakończonego m. in. decyzją ostateczną z dnia [...] r. Nr [...], którą określono podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego w podatku obrotowym w kwocie [...] zł ([...] st. zł) oraz w podatku dochodowym w kwocie [...] zł ([...] st. zł) za rok 1987. We wniosku tym podatnik, jako podstawę żądania wznowienia postępowania, wskazał art. 240 § 1 pkt 1 i 2 w związku z § 3 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że postępowanie wznawia się, jeżeli dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe (pkt 1) albo, jeżeli decyzja wydana została w wyniku przestępstwa (pkt 2). Z treści § 3 natomiast wynika, że z przyczyn wskazanych w § 1 pkt 1 i 2 postępowanie można wznowić także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn, określonych w przepisach prawa. Z obszernego uzasadnienia wniosku wynika, że podatnik wadliwości ostatecznej decyzji dopatruje się w wydaniu jej na podstawie fałszywych zeznań świadków oraz w niewłaściwym sporządzeniu protokołu przesłuchania świadka M. H. wobec braku podpisu tego świadka w protokole (T [...] k-[...], [...], [...], [...]), jak również w zastosowaniu przez urzędników skarbowych wadliwego trybu doręczenia zastępczego ostatecznej decyzji, wskutek czego nie mógł on zapoznać się z treścią decyzji i dochodzić swych praw.