Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 4 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Po 786/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Małecki /spr./ Sędziowie NSA Maria Skwierzyńska as. sąd. WSA Roman Wiatrowski Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2008r. sprawy ze skargi P.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2002 oddala skargę /-/ R.Wiatrowski /-/ J.Małecki /-/ M.Skwierzyńska

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. sygn. [...], Dyrektor Izby Skarbowej w P. - działając na podstawie art. 249 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - odmówił P. K. wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego P.-W. z dnia [...]r. nr [...] określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002r. w kwocie [...] zł.

Uzasadniając przedmiotową decyzję organ I instancji podał, że w dniu [...]r. podatnik złożył wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego P. -W. z dnia [...] roku powołując się na art. 247 § 1 pkt 2 O.p. Strona wniosła o określenie na nowo zobowiązania podatkowego z uwzględnieniem rzeczywiście poniesionych kosztów uzyskania przychodów, a ponadto o powołanie przez Dyrektora Izby Skarbowej w P., biegłego dla sprawdzenia przedstawionych we wniosku kosztów uzyskania przychodów wykonanych prac budowlanych.

Dyrektor Izby Skarbowej w P. wskazał, że powyższy wniosek był drugim, jaki strona składała w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego P. -W. z dnia [...] roku. W dniu [...] roku pełnomocnik P. K. doradca podatkowy K. N. zażądał bowiem " wycofania" z obiegu prawnego wskazanej wyżej decyzji organu I instancji jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa co, zdaniem organu odwoławczego oznaczało wniosek o stwierdzenie jej nieważności w oparciu o przesłankę zawartą w przepisie art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.