Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 czerwca 2004 r., sygn. I SA/Wr 1273/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Szczerbiński Sędziowie Sędzia NSA Józef Kremis Asesor WSA Zbigniew Łoboda (spr.) Protokolant Katarzyna Motyl po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2004 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa A Spółka Akcyjna w likwidacji w I winach na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2000 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. z dnia [...], nr [...], II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. na rzecz strony skarżącej kwotę 763,50 (siedemset sześćdziesiąt trzy i 50/100) zł - tytułem zwrotu kosztów postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym, III. orzeka, że decyzje wymienione w pkt I nie podlegają wykonaniu

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] Izba Skarbowa we W., Ośrodek Zamiejscowy w J. G., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. nr [...] z dnia [...], którą określono Przedsiębiorstwu A SA w likwidacji z siedzibą w Iwinach, w zakresie podatku od towarów i usług za czerwiec 2000 r., nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie [...], zaległość podatkową w wysokości [...] oraz odsetki za zwłokę, a także ustalono dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości [...].

W uzasadnieniu swojej decyzji organ II instancji podał, iż w wyniku przeprowadzonej kontroli skarbowej ustalono, że Spółka zawyżyła podatek naliczony o kwotę [...], wynikającą z [...] faktur VAT wystawionych przez Europejski Fundusz Leasingowy SA we W., dokumentujących raty czynszu do umów leasingu od nr [...] do nr [...] z dnia 27.10.1998 r. oraz od nr [...] do nr [...] z dnia 30.12.998 r., których przedmiotem było w sumie [...] samochodów ciężarowych FIAT UNO VAN. W ocenie organu kontroli skarbowej umowy te miały na celu przeniesienie własności samochodów i zawierały wszystkie istotne elementy sprzedaży na raty. Suma opłat leasingowych netto w całości pokryła wartość netto każdego z przedmiotów leasingu ustaloną w dniu zawarcia umowy, wynoszącą od [...] do [...]. I tak dla samochodów używanych na podstawie umów od nr [...] do nr [...] wyniosła 101,06%, zaś używanych na podstawie kontraktów od nr [...] do nr [...] - 100,90%. Wynikało z tego, że nakłady poniesione na używanie samochodów w ciągu 24 miesięcy, tj. w czasie trwania umów leasingowych w całości pokryły ich oferowane wartości netto, gdy tymczasem normatywny okres amortyzacji samochodów wynosił 5 lat. Po zakończeniu leasingu wszystkie pojazdy zostały przez podatnika zakupione na podstawie stosownych faktur VAT w dniach 28.10.2000 r. oraz 9.01.2001 r. za ceny oscylujące od [...] do [...] (obie kwoty wyrażone z podatkiem VAT). Następnie w dniu 23.03.2001 r. Spółka sprzedała nabyte samochody Przedsiębiorstwu B s.c. w L. za [...] (brutto) każdego z nich. W okresach, w jakich Spółka Akcyjna A nabywała samochody, ich wartość rynkowa (rocznik 1998, pojemność silnika 1400 ccm) kształtowała się na poziomie [...] - w październiku 2000 r. oraz [...] do [...] w styczniu 2001 r. Dalej stwierdzono, że podatnik zakupił samochody za kwotę netto odpowiadającą wysokości depozytu gwarancyjnego, uiszczanego ratalnie w czasie trwania umów, zaś z pisma leasingodawcy z dnia 13.12.1999 r. wynika, że wszelkiego rodzaju faktury związane z naprawą samochodów powinny być wystawione na leasingobiorcę.