Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 2 czerwca 2004 r., sygn. II SA/Wr 1903/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Tadeusz Kuczyński Sędziowie NSA - Jolanta Sikorska (spraw.) Asesor WSA - Lidia Serwiniowska Protokolant Aleksandra Markiewicz Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2004 r. przy udziale --- sprawy ze skargi B. F. na decyzję Wojewody D. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...]r. Nr [...] wydaną na podstawie 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 6 ustawy z dnia 19.06.1997r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania B. F. od decyzji Starosty w K. G. z dnia [...]r. nr [...] w sprawie odmowy przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego od dnia [...]r. Wojewoda D. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu podał, że Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 08.01.2003r. sygn. akt II SA/Wr 1514/2000 stwierdził nieważność decyzji Wojewody D. z dnia [...]r. nr [...]. Wobec powyższego decyzją z dnia [...]r. nr [...]organ II instancji rozstrzygnął o uprawnieniach strony wynikających z dokonania rejestracji w dniu [...]r. na podstawie art. 25 ust. 11 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, natomiast organ I instancji - Starosta K. decyzją z dnia [...]r. nr [...] rozstrzygnął o uprawnieniach strony w przedmiocie prawa do zasiłku przedemerytalnego opartego na przepisach ustawy z dnia 19.06.1997r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest, odmawiając przyznania B. F. powyższego zasiłku.

W dniu [...]r. B. F. złożył odwołanie od powyższej decyzji. W uzasadnieniu podał, że decyzja Starosty K. została podjęta bez dokonania analizy akt sprawy i rzetelnego ustosunkowania się do przepisów ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest. Wyjaśnił, iż zakład pracy tj. PP "A" rozwiązując z nim stosunek pracy do stażu pracy wliczył okresu nauki w szkole przyzakładowej w związku z czym ustalił, że staż przekracza 25 lat, a to daje uprawnienia do zasiłku przedemerytalnego. Ponieważ po dokonaniu rejestracji Urząd Pracy w K. G. określił staż pracy w wymiarze nieprzekraczającym 25 lat, toteż były pracodawca zobowiązał się do ponownego zatrudnienia odwołującego się na okres uzupełniający do 25 lat. Odwołujący się podał dalej, iż nie rozumie z jakich przyczyn mając 25 lat zatrudnienia nie może otrzymać zasiłku przedemerytalnego. Podał, że obecnie ma [...]lat życia, [...] letni okres uprawniający do zasiłku, nie jest w stanie podjąć żadnego zatrudnienia i żaden pracodawca nie wykazuje woli współpracy. Dalej zarzucił, że decyzje wydawane przez organy administracyjne są niehumanitarne, poniżające, a nawet karygodne i skutkują tym, że osoba dotychczas aktywna zawodowo obecnie ma trudności z bieżącym utrzymanie, a wynika to z nieprzemyślanego tworzenia aktów normatywnych. Wskazując na powyższe wniósł o pozytywne rozpatrzenie jego sprawy.