Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 czerwca 2004 r., sygn. III SA 1005/03

Organ podatkowy, wydając decyzje ustalające prawidłową wysokość podatku od towarów i usług z tytułu importu, związany jest ustaleniami dotyczącymi wartości celnej towarów, kwot cła i wysokości innych opłat związanych z importem, zawartymi w decyzjach organu celnego /art. 11c ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm., w brzmieniu obowiązującym przed 1 września 2003 r./.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Michał M. na dziesięć decyzji Izby Skarbowej w W. z dnia 19 marca 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług - oddala skargę.

Zaskarżonymi decyzjami z dnia 19 marca 2003 r. (...) Izba Skarbowa w W. utrzymała w mocy decyzje Urzędu Skarbowego W.-T. z 29 lipca 2002 r. (...) ustalające wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów. Urząd Skarbowy W. - T. ustalił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług w kwocie łącznie 3.641.118,80 zł w związku z decyzjami Urzędu Celnego, uznającymi zgłoszenie celne za nieprawidłowe i określającymi prawidłową podstawę wymiaru cła oraz należności celnych.

Od wyżej wymienionych decyzji Urzędu Skarbowego Strona w dniu 14.08.2002 r. wniosła odwołania, zarzucając naruszenie przepisu art. 11c ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz przepisu art. 121 ustawy z dnia 29 lipca 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. W uzasadnieniu odwołania Strona podniosła, iż przedmiotowe decyzje zostały wydane w oparciu o normy wynikające z art. 11c ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, zgodnie z którymi wydanie decyzji mogło nastąpić po wydaniu stosownych decyzji przez organ celny. Decyzje takie zostały wydane, lecz nie są one prawomocnej gdyż zostały zaskarżone do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zdaniem strony decyzje wydane przez organ celny zostały oparte na fałszywych dowodach oraz z naruszeniem podstawowych zasad oceny materiału dowodowego. W obszernym uzasadnieniu Strona przedstawiła przyczyny, dla których jej zdaniem postępowanie prowadzone przez organy celne jest wadliwe. Zdaniem Strony, analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego, a zwłaszcza dokonanego przez Czeskie Służby Celne przesłuchania świadka - właściciela firmy L. a.s., faktur przedłożonych przez firmę L. a.s. i listów pakowych nie wskazywała, że dowody na których oparto decyzje są prawdziwe, wobec czego nie powinny stanowić podstawy wydania decyzji. Strona podniosła także, że Urząd Celny wydając powyższe decyzje naliczył należności celne opierając się na przepisie pkt 7 lit. "A" postanowień Wstępnych do taryfy Celnej, zgodnie z którym do towarów dla których nie można ustalić kraju lub regionu pochodzenia stosuje się stawkę celną autonomiczną podwyższoną o 100 procent lub stawkę celną konwencyjną podwyższoną o 100 procent, jeżeli jest ona wyższa od stawki celnej autonomicznej. Zdaniem Strony powołany przepis nie mógł mieć w sprawie zastosowania, gdyż do odprawy celnej we wszystkich dziesięciu przypadkach zostały przedłożone faktury, na których wyraźnie został oznaczony kraj pochodzenia towarów. Uzasadniając natomiast zarzut naruszenia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Strona podniosła, iż decyzje Urzędu Skarbowego wydane na podstawie art. 11c ww. ustawy nie mogą być wydane w oparciu o nieprawomocne decyzje organu celnego w sprawie, których toczy się postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Takie działania, zdaniem Strony stanowią o naruszeniu art. 121 i art. 122 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którymi organy podatkowe zobowiązane są prowadzić postępowanie podatkowe w sposób budzący zaufanie oraz powinny dążyć do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego. Strona podniosła, iż uchylenie przez Sąd Administracyjny decyzji organu celnego niewątpliwie wywoła wadliwość zaskarżonych decyzji. Taka sytuacja, w ocenie Strony wywołuje brak zaufania do organów podatkowych oraz do porządku prawnego państwa.