Wyrok WSA w Opolu z dnia 19 kwietnia 2004 r., sygn. II SA/Wr 186/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Roman Ciąglewicz spr. sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie asesor WSA Elżbieta Naumowicz Protokolant: sekr. sądowy Dorota Idczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2004 r. sprawy ze skargi T. i A. M. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania określonych czynności w celu doprowadzenia wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w O. na rzecz skarżących kwotę 10 (dziesięć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, 3) określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana w całości.

Uzasadnienie.

Decyzją z dnia [...], nr [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w O. nakazał B. B. rozbiórkę garażu usytuowanego przy granicy działki A, B, przy ulicy [...] w O., wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę. Inspektor powołał się na przepis art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz.414 ze zm.). Organ ustalił, że B. B., w dniu 4 sierpnia 2000 r., dokonał rozbiórki starego budynku gospodarczego, a do dnia 23 sierpnia 2000 r. zakończył budowę obecnego garażu. Jest to obiekt o wymiarach: 9,0 x 3,2 x 2,5 m., o konstrukcji drewnianej, z jednospadową połacią dachu, krytą gontem bitumicznym, usytuowany przy granicy w/w działek. Ściany garażu wykonane są z desek. Budynek posiada uchylne wrota i trzy otwory okienne. Jest dłuższy o 1,5 m. od rozebranego budynku gospodarczego. B. B., jak sam oświadczył, nie posiada pozwolenia na rozbiórkę i na budowę. W piśmie, z dnia 4 sierpnia 2000 r., skierowanym do Wydziału Urbanistyki, Architektury i Budownictwa UM w O. poinformował o chęci rozbiórki budynku gospodarczego i budowie nowego budynku garażu. Organ administracji architektoniczno-budowlanej, pismem z dnia 14 sierpnia 2000 r., poinformował inwestora o wymogach formalnych, jakie należy spełnić, w celu uzyskania pozwolenia na zamierzone roboty. Skoro inwestor nie uzyskał pozwolenia na budowę, należało orzec jak w sentencji.