Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 marca 2004 r., sygn. II SA/Łd 1971/01

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek, Sędziowie NSA Teresa Rutkowska, p.o. sędziego WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.), Protokolant asystent sędziego Krzysztof Rybicki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2004 r. sprawy ze skargi K. D. na decyzję Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych na rzecz adwokata R. Ł. prowadzącego Kancelarię Adwokacką w Łodzi ul. A tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

Decyzją Nr [...] z dnia [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Ł. na podstawie art. 138 § 1 ust. 1 Kodeksu Postępowania Administracyjnego oraz § 10 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 65 poz. 294 z późń.zm.) utrzymał w mocy decyzję Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego w T. Nr [...] z dnia [...], w której nie uznano u K. D. choroby zawodowej uszkodzenia słuchu.

W uzasadnieniu swojej decyzji organ II instancji podniósł, że w przedmiotowej sprawie badania przeprowadziły dwie placówki właściwe do rozpoznania chorób zawodowych zgodnie z § 7 i § 9 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie chorób zawodowych. Stanowisko Instytutu Medycyny Pracy w Ł. jest wynikiem kilkukrotnej analizy dokumentacji popartej badaniami lekarskimi wykonanymi ponownie w maju 2001r. zgodnie z sugestią zawartą w wyroku NSA z dnia 16 stycznia 2001r. W wyniku tych badań stwierdzono u skarżącej niedosłuch typu pozaślimakowego, który ulega dalszej progresji mimo ustania narażenia na hałas, natomiast w następstwie ekspozycji na hałas przemysłowy dochodzi do uszkodzenia komórek słuchowych narządu Cortiego zlokalizowanych w ślimaku. Uszkodzenie słuchu spowodowane hałasem ma charakter trwały i nie ulega poprawie bądź progresji po zaprzestaniu aktywności zawodowej w warunkach narażenia na hałas. Porównując audiogramy wykonane w IMP w dniu 13 grudnia 1994r. i aktualne obserwuje się u skarżącej dalsze pogłębianie się niedosłuchu, co następuje z przyczyn pozazawodowych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00