Wyrok WSA w Lublinie z dnia 25 marca 2004 r., sygn. II SA/Lu 120/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Kierek (spr.), Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak, Bogusław Wiśniewski, Protokolant stażysta Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2004 r. sprawy ze skargi B. i P. P. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie zarzutów do projektu planu miejscowego oddala skargę

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia 20 grudnia 2002 r. nr III/17/02 w sprawie rozpatrzenia zarzutu złożonego do projektu Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Ośrodka Gminnego K. Rada Gminy K. odrzuciła w całości zarzut, zgłoszony w dniu 18 listopada 2002 r. przez B. i P. P., w związku z działkami nr 814 i 815 w Końskowoli, dotyczący wprowadzenia projektowanych dróg KL i KD.

W uzasadnieniu Rada Gminy wyjaśniła, że w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego gminy K. /uchwała nr XXIII/64/88 Gminnej Rady Narodowej z dnia 30 czerwca 1988 r./ działki o numerach 814, 815 położone w miejscowości Końskowola przeznaczone są pod funkcje upraw polowych.

W projekcie planu na przedmiotowych działkach zostały wprowadzone tereny zabudowy jednorodzinnej, które obejmują większość działek. dla prawidłowej obsługi w/w projektowanych terenów wprowadzono po istniejącym śladzie geodezyjnym drogę lokalną KL w części zachodniej oraz dwie drogi: lokalną i dojazdową w części północnej i południowej działki. Powyższy układ dróg zapewnia obsługę dwóch pełnowymiarowych działek. Ustalenia tekstu planu zakładają minimum 10 metrów szerokości w liniach rozgraniczających dla tych dróg. Powołała się przy tym na § 14 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, zgodnie z którym do działki budowlanej oraz do budynków i urządzeń z nim związanych należy zapewnić dojście i dojazd do drogi publicznej, odpowiednio do przeznaczenia i sposobu jego użytkowania oraz wymagań ochrony przeciwpożarowej, określonych w przepisach szczególnych. Szerokość jezdni nie może być mniejsza niż 3 metry. W zespole budynków jednorodzinnych dopuszcza się zastosowanie dojścia i dojazdu do działek budowlanych w postaci ciągu pieszo-jezdnego pod warunkiem, że ma on szerokość nie mniejszą niż 5 metrów.