Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 marca 2004 r., sygn. II SA/Kr 3167/03

1. Niewystarczające jest odwoływanie się do samego tylko nakazu uregulowania w statucie gminy jej ustroju, organizacji i zasad działania jej organów, organizacji komisji rady.

Statut nie służy ani do przepisywania ustawy, ani nie powinien być ograniczony do wykonania kazuistycznych delegacji. Jest to akt prawa miejscowego, podlegający ogólnym regułom stanowienia aktów normatywnych podporządkowanych ustawie. Dlatego nie można kwestionować takiego przepisu Konstytucji RP i ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./, który generalnie upoważnia radę gminy do kształtowania ustroju gminy w jej statucie.

2. Ograniczenie liczbowe składów komisji rady, ustalone uchwałą rady. nie narusza prawa, jeżeli bezpośrednio nie utrudnia wykonywania przez organy gminy zadań publicznych gminy, ani nie wyklucza radnym, jako reprezentantom gminy, możliwości udziału w pracach rady gminy i jej organów stosownie do ich obowiązku, określonego w art. 24 cyt. ustawy

3. Ustawowe prawo radnego do udziału w pracach komisji nie oznacza ani roszczenia radnego o wybór do preferowanej przez niego komisji, ani prawo do członkostwa w nieograniczonej liczbie komisji. Właśnie w statucie powinny znaleźć się wszystkie dozwolone reguły racjonalizujące zespołową pracę radnych, a do takich elementarnych reguł musi należeć ustalenie górnej liczby komisji, w których radny my obowiązek uczestniczyć.

4. Mandat radnego jest wolny od instrukcji wyborców. Tym bardziej wolny jest od odpowiedzialności przed innymi radnymi, przewodniczącym rady, przewodniczącym komisji. Rada nie miała podstawy ustalania jakiejkolwiek formy odpowiedzialności dyscyplinarnej radnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2004 r. sprawy ze skargi Gminy B. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody M. z dnia 17 listopada 2003 r., (...) w przedmiocie uchwalenia Statutu Gminy B. - uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze w części dotyczącej par. 19 ust. 2 i par. 104 ust. 1 statutu, a w pozostałym zakresie skargę oddala.