Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 marca 2004 r., sygn. II SA/Ka 314/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Wach (spr.), Asesor WSA Małgorzata Walentek, Protokolant Ewa Olender, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2004 r. sprawy ze skargi K. H. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r. nr [...] Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. orzekł, że u K. H. brak jest podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej w postaci zawodowego uszkodzenia narządu słuchu, wskazanej w pozycji 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych. Jako podstawę prawną decyzji wskazał: art. 1 pkt 2, art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej ( tekst jednolity Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575), § 1,7 i 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych ( Dz. U. Nr 65, poz. 294 ze zm.).

W uzasadnieniu wyjaśnił, że istotnym warunkiem dla stwierdzenia choroby zawodowej jest jej uprzednie rozpoznanie przez właściwą jednostkę służby zdrowia. K. H. był w [...] r. badany w Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w S,, orzeczono brak podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Również Przychodnia Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. orzekła w [...] r. o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Organ I instancji przyznał, że K. H. podczas wykonywania pracy w latach1975 - 1990 był narażony na działanie hałasu, istniało ryzyko powstania choroby zawodowej. Jednakże wskazane placówki diagnostyczne nie rozpoznały u badanego choroby zawodowej.