Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 lutego 2004 r., sygn. II SA/Wr 491/01

sygn. akt. 3 I SA/Wr 491/ 2001 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 20 lutego 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak Asesor WSA Bogumiła Kalinowska Protokolant: Halina Rosłan po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi S. K. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. - Oddział w L. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w P. z dnia [...] znak [...]; II. określa, że zaskarżona decyzja i poprzedzająca ją decyzja organu I instancji nie podlegają wykonaniu. III.

Uzasadnienie

sygn. akt 3 II SA/Wr 491/2001

2

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] Nr [...] D. Wojewódzki Inspektor Sanitarny we W. - Oddział w L. - utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w P. z dnia [...] znak [...], którą orzeczono o braku podstaw do stwierdzenia u S. K. choroby zawodowej.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał przepis art.12 ust.2 pkt 1 ustawy z dnia 14.03.1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (tekst.jedn. Dz.U.z 1998 r. Nr 90, poz. 575 ze zm.) oraz art. l38 § l pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Organ I instancji ustalił, że p. S. K. w latach 1974-1999 zatrudniony był w A S.A. Oddział Zakłady A w P. na stanowiskach pracy: ślusarz-mechanika maszyn i urządzeń górniczych, spawacz pod ziemią górnik-operator p/z, górnik strzałowy p/z. W oparciu o przeprowadzone postępowanie wyjaśniające w środowisku pracy ustalono nadto, iż w/w pracował w narażeniu na hałas od 70-102 dB. Powiatowy Inspektor Sanitarny orzekając o braku podstaw do stwierdzenia zawodowego uszkodzenia słuchu u S. K. oparł się też na orzeczeniu lekarskim Poradni Chorób Zawodowych B w L. z [...] oraz na orzeczeniu Instytutu Medycyny Pracy w Ł. z [...]. Podniesiono, że zgodnie z orzeczeniem lekarskim Poradni Chorób Zawodowych w L. S. K. od wielu lat leczony jest w Poradni Laryngologicznej z powodu upośledzenia słuchu spowodowanego przewlekłym stanem zapalnym uszu. Na podstawie wywiadu, badań diagnostycznych i konsultacji specjalistycznych stwierdzono, iż obraz kliniczny obserwowanego ubytku słuchu nie spełnia kryteriów choroby zawodowej, ponieważ jest to ubytek pochodzenia zapalanego, a nie wskutek narażenia na hałas. Wskazano, iż S. K. skierowano na badania do Instytutu Medycyny Pracy w Ł. W wyniku tych badań stwierdzono przewlekłe stany zapalne ucha środkowego, przewlekły nieżyt ucha środkowego prawego i obustronny ubytek słuchu typu mieszanego. W ocenie Instytutu zmiany te nie wykazują związku przyczynowego z narażeniem na hałas, a są one spowodowane samoistnym procesem zapalnym ucha środkowego, stąd nie mogą być uznane za chorobę zawodową.