Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 23 lutego 2004 r., sygn. SA/Rz 2918/01

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ zwolnienie od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4-8, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tych przepisach. Obowiązujące przepisy nie nakładają w tym zakresie na Spółkę żadnych dodatkowych obowiązków, a w szczególności nie wymagają, aby Spółka osiągnęła realny dochód czyli zysk w znaczeniu ekonomicznym. Dla zastosowania zwolnienia od podatku podatnik powinien wykazać dochód rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie po rozpoznaniu sprawy ze skargi B. Schronisk i Hoteli PTTK Sp. z o.o. w S. na decyzję Izby Skarbowej w Rz. z dnia 16 listopada 2001 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 r. uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Decyzją z dnia 16 listopada 2001 r. (...) Izba Skarbowa Rz. utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej Urzędzie Kontroli Skarbowej w Rz. z dnia 16 sierpnia 2001 r. (...) w sprawie określenia wysokości należnego podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 r., zaległości w tym podatku i odsetek zwłokę wobec B. Schronisk i Hoteli PTTK Sp. z o.o. z siedzibą S. ul. M. 29. Izba podzieliła stanowisko Inspektora, który zakwestionował skorzystanie przez Spółkę ze zwolnienia kwoty 148.441,15 zł od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Powyższa kwota została przeznaczona i przekazana na rzecz jedynego udziałowca - Zarządu Głównego PTTK w W., na jego cele statutowe. Organy podatkowe nie miały zastrzeżeń co do określenia przez podatnika celu zasługującego na preferencje podatkowe, ani co do czynności związanych z przekazaniem na rzecz udziałowca środków pieniężnych. Zarzuciły jednak, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie, jest osiągnięcie realnego dochodu, w postaci wypracowanych środków pieniężnych, który mógłby być przeznaczony oraz przekazany na określone w ustawie cele. Warunku tego, zdaniem Izby, podatnik nie spełnił, bowiem osiągnął stratę z działalności gospodarczej w 1999 r., w wysokości 66.781,04 zł. Natomiast dochód podatkowy w kwocie 148.441,15 zł był jedynie dochodem statystycznym, ustalonym dla celów podatkowych, a wynikał z nadwyżki sumy wydatków nie uważanych za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nad sumą dochodów wyłączonych z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, straty bilansowej i 1/3 wysokości straty za 1998 r. Ponieważ dochód podatkowy nie był dochodem faktycznie osiągniętym, to Spółka nie mogła go wydatkować. Sam fakt posiadania, a następnie przekazania środków pieniężnych na rachunek udziałowca nie stanowił o posiadaniu realnego dochodu. Przekazane bowiem przez Spółkę w dniu 26 października 2000 r. środki pieniężne pochodziły z bieżącej /tj. prowadzonej w 2000 r./ działalności, a nie z wypracowanego w 1999 r. realnego dochodu. Nie bez znaczenia był również fakt, że środki przekazane na rachunek udziałowca zostały Spółce zwrócone już w dniu 10 listopada 2000 r. w tej samej kwocie, jako dopłata do udziałów z przeznaczeniem na kapitał zapasowy Spółki.