Wyrok WSA w Lublinie z dnia 6 lutego 2004 r., sygn. I SA/Lu 436/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Gdulewicz, Sędziowie NSA Anna Kwiatek (spr.), NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant st. ref. Marta Ścibor, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2004 r. sprawy ze skargi A Sp.z o.o. na decyzję Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2001 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa Ośrodek Zamiejscowy, po rozpoznaniu odwołania, -[...]" spółki z. o. o. w C., utrzymała w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] marca 2003 r. określającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001r. w kwocie 124.919 zł .

W uzasadnieniu decyzji Izba Skarbowa podała, że przedmiotem sporu w sprawie było ustalenie zawyżenia przez spółkę kosztów uzyskania przychodów o kwotę 43.832,98 zł stanowiącą odpisy amortyzacyjne dokonane w styczniu 2001r., a tym samym zaniżenia podatku dochodowego w zeznaniu ostatecznym CIT-8 za ten rok o kwotę 12.273 zł. Spółka w 2001 r. dokonała odpisów amortyzacyjnych od budynku pawilonu handlowego, placów, dróg, przyłącza wodnego, przyłącza sanitarnego, kanalizacji deszczowej, oświetlenia i przyłącza gazowego, przy czym w styczniu 2001 r. przyjęła metodę określoną w art.16 j. ust.4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /tj. Dz. U. 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm./ ustalając indywidualną stawkę amortyzacyjną w wysokości 10% wobec uznania, że przedmiotem amortyzacji jest inwestycja w obcym środku trwałym, a po uzyskaniu interpretacji Urzędu Skarbowego z dnia [...] lutego o braku podstaw do stosowania tego przepisu, począwszy od lutego 2001 r. odpisów amortyzacyjnych dokonywała na podstawie art. 16 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy. W ocenie organów podatkowych przedmiotem amortyzacji były budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie, a więc środki trwałe wskazane w art.16a ust. 2 pkt 2 ustawy. Izba podała iż w toku kontroli ustalono, że w dniu [...] lipca 2000 r. udziałowcy spółki ustanowili nieodpłatnie na jej rzecz prawo użytkowania nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania nieruchomości w zamian za pokrycie udziałów w kapitale zakładowym. W umowie tej wspólnicy wyrazili zgodę na zabudowę przekazanych w użytkowanie gruntów i przeniesienie na rzecz spółki wydanych im pozwoleń na budowę dotyczących przekazanych nieruchomości. Przeniesienie pozwolenia na budowę pawilonu handlowego wraz z infrastrukturą, udzielonego wspólnikom decyzją z dnia [...] marca 2000 r. nastąpiło na podstawie decyzji z dnia [...] września 2000r., jednakże już w dniu [...] czerwca 2000 r. wspólnicy dokonali na rzecz spółki cesji umowy o roboty budowlane z dnia [...] maja 2000 r. zawartej z KPBP -[...]". Na podstawie zapisów dziennika budowy ustalono, że roboty budowlane Przedsiębiorstwo rozpoczęło w dniu 30 maja 2000 r., a na podstawie ksiąg rachunkowych spółki i dokumentów źródłowych, że począwszy od 1 czerwca 2000 r. wszystkie koszty budowy ponosiła spółka łącznie z kosztem opracowania projektu budowlanego pawilonu handlowego, wykonania map do celów projektowych, prac geodezyjnych. Ustalono, że faktury i rachunki, dokumentujące koszty budowy pawilonu wraz z infrastrukturą Spółka księgowała na koncie -inwestycje", a po zakończeniu budowy jej wartość w kwocie 7.979.818,31 zł przeksięgowała na konto środków trwałych. W ocenie Izby, ze zgromadzonych w sprawie dowodów, w tym protokołu opisującego stan zaawansowania robót na dzień ustanowienia użytkowania nieruchomości na rzecz Spółki oraz zeznań inspektora nadzoru, wynika, że w chwili przekazania Spółce prawa użytkowania gruntów nie istniał na nich środek trwały - pawilon handlowy z infrastrukturą, którego budowa była dopiero rozpoczęta i w całości finansowana przez Spółkę. Izba wskazała, że wobec poczynionych ustaleń i braku dowodów, by Spółka przejęła w użytkowanie obce środki trwałe, uzasadnioną była ocena, iż zrealizowana przez Spółkę, inwestycja, po oddaniu jej do użytkowania, powinna być amortyzowana na podstawie art.16 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, czyli przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych podanych w wykazie stawek i współczynnika 1,2.