Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 lutego 2004 r., sygn. II SA/Ka 3607/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Wach, Asesor WSA Małgorzata Walentek (spr.), Protokolant Sekretarz Ewa Olender, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2004 r. sprawy ze skargi W. M. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r.nr [...] Powiatowy Inspektor Sanitarny w W. w oparciu o art. 1 pkt 2, art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Inspekcji Sanitarnej / tekst jednolity Dz.U. z 1998r. nr 90, poz.575 ze zm./ oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65, poz. 294 ze zm./ orzekł, o braku podstaw do stwierdzenia u W. M. choroby zawodowej - uszkodzenia słuchu wywołanego działaniem hałasu, wymienionej pod pozycją 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do powołanego rozporządzenia. Organ przyjął, że W. M., pracując w okresie od [...] 1974 do [...] 1976 jako pracownik [...] pod ziemią oraz w okresie od [...] 1976 do [...] 2000 r. jako ślusarz szybowy pod ziemią w "A" S.A. "B", narażony był na działanie ponadnormatywnego hałasu. Nadto z orzeczeń lekarskich Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w S. z dnia [...] r. oraz Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. z dnia [...] r. wynika, że u badanego stwierdzono niedosłuch odbiorczy prawostronny oraz niedosłuch mieszany lewostronny. Obie placówki wykluczyły rozpoznanie choroby zawodowej. Z tych względów organ inspekcji sanitarnej uznał, że nie zostały spełnione warunki do jej stwierdzenia.