Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Artykuł

Data publikacji: 2008-01-01

Komentarz ZUS do ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - wybrane zagadnienia (stan na 18.09.2008 r.)

Komentarz pochodzi ze strony www.zus.pl

 

Komentarz do ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267 ze zm.), zwanej dalej ustawą - wybrane zagadnienia.

Ustawa określa zasady ustalania prawa do zasiłków, ich wysokości oraz zasady wypłaty zasiłków dla wszystkich osób podlegających ubezpieczeniu chorobowemu określonemu ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.).

Są to:

1) podlegający ubezpieczeniu chorobowemu obowiązkowo:

a) pracownicy,

b) członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych,

c) osoby odbywające służbę zastępczą,

2) podlegający ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie:

a) osoby wykonujące pracę nakładczą,

b) osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osoby z nimi współpracujące,

c) osoby prowadzące pozarolniczą działalność oraz osoby z nimi współpracujące,

d) osoby wykonujące odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania

e) duchowni.

W dalszej części komentarza osoby te są nazywane ubezpieczonymi.

Prawo do zasiłku chorobowego

1. Zgodnie z art. 92 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy pracownik niezdolny do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, zachowuje prawo do wynagrodzenia, łącznie za okres do 33 dni w roku kalendarzowym.

2. Okres 33 dni niezdolności do pracy, o którym mowa wyżej, ustala się sumując poszczególne okresy niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, nawet jeśli między nimi występują przerwy i jeśli pracownik w danym roku kalendarzowym był zatrudniony u więcej niż jednego pracodawcy.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00