Interpretacja indywidualna z dnia 25.08.2020, sygn. 0111-KDWB.4010.12.2020.2.KK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.12.2020.2.KK

Skutki podatkowe ubruttowienia należności wypłacanych na rzecz zagranicznych kontrahentów: 1. możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów 2. możliwość uwzględnienia w wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2020 r. (data wpływu 26 czerwca 2020 r.), uzupełnionym 28 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych ubruttowienia należności wypłacanych na rzecz zagranicznych kontrahentów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych ubruttowienia należności wypłacanych na rzecz zagranicznych kontrahentów.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 22 lipca 2020 r. Znak: 0111-KDWB.4010.12.2020.1.KK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 28 lipca 2020 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy ePUAP).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych rezydentem podatkowym w Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka, jako () działa, w szczególności, na podstawie decyzji () o wyznaczeniu Spółki () (dalej też: System).

Operator, zgodnie z definicją przedstawioną w ustawie () jest () zajmującym się ().

W celu utrzymania Systemu Spółka prowadzi szereg prac dla utrzymania systemu i realizacji dalszych inwestycji. Spółka musi też wprowadzać nowe procedury i zabezpieczenia pozwalające na nieprzerwaną i prawidłową systemu, w tym zapewnić odpowiednie (). W tym celu konieczny jest zakup wielu systemów informatycznych lub programów z reguły w formule tzw. licencji użytkownika końcowego (zw. z ang. EULA End User License Agreement). Umowy tego typu dają dostęp do oprogramowania na własne potrzeby i wyłącznie do własnego użytku. Nie dają prawa do modyfikacji, udostępniania prawa do dalszej dystrybucji, odsprzedawania, odstępowania, rozpowszechniania, udzielania sublicencji itp. przedmiotowego oprogramowania do innych podmiotów w tym spółek powiązanych. Spółka nabywa też prawa autorskie do programów komputerowych w taki sposób, że staje się ich właścicielem lub współwłaścicielem i może wówczas zmieniać, odsprzedawać lub wykonywać autorskie prawa majątkowe na innych polach eksploatacji.