Interpretacja indywidualna z dnia 21.07.2020, sygn. 0112-KDIL3.4012.345.2020.1.EW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.345.2020.1.EW

Opodatkowanie planowanej sprzedaży nieruchomości prawa udziału w prawie własności Nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2020 r. (data wpływu 21 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży prawa udziału w prawie własności Nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży prawa udziału w prawie własności Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z siostrą oraz bratem nabył w drodze dziedziczenia testamentowego spadek po swojej ciotce (siostrze matki). Zarówno Wnioskodawcy, jak i jego rodzeństwu przypadł w tym spadku udział wynoszący 1/3 cz. Spadek, o jakim mowa powyżej obejmował gównie składniki, jakie ciotka Wnioskodawcy odziedziczyła po swoim ojcu (dziadku Wnioskodawcy). Jakkolwiek dziadek Wnioskodawcy posiadał znaczny majątek, w skład którego wchodziły w m.in. nieruchomości, z uwagi na zasady ustrojowe, obowiązujące w Polsce po II wojnie światowej, majątek ten został w dużej mierze przejęty przez Skarb Państwa w trybie przepisów o charakterze nacjonalizacyjnym oraz na podstawie orzeczeń wywłaszczeniowych. Ponieważ większość aktów, stanowiących podstawę pozbawienia dziadka Wnioskodawcy przysługujących mu praw majątkowych została wydana z rażącym naruszeniem prawa, ciotka Wnioskodawcy wraz ze swoimi siostrami podejmowała na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat liczne starania, w tym inicjowała postępowania administracyjne oraz sądowe aby wykazać, że składniki majątkowe, należące niegdyś do dziadka Wnioskodawcy nie zostały skutecznie przejęte przez Skarb Państwa (lub przez jednostki samorządu terytorialnego) oraz/lub, że roszczenia, jakie przysługiwały ich spadkodawcy nie wygasły, lecz weszły w skład spadku, do którego przysługują im prawa. W skład masy spadkowej po ciotce Wnioskodawcy wchodziła między innymi, należąca wcześniej do dziadka Wnioskodawcy, nieruchomość położona w (...). O tym, że własność ww. nieruchomość przysługiwała dziadkowi Wnioskodawcy, a tym samym weszła w skład spadku po ciotce Wnioskodawcy, spadkobiercy, w tym Wnioskodawca, dowiedzieli się dopiero w połowie 2017. Spadkobiercy uzyskali wówczas także informację, iż wskutek wniosków złożonych przez osoby trzecie, doszło do geodezyjnego podziału nieruchomości dziadka Wnioskodawcy na dwie działki ewidencyjne oraz do stwierdzenia nabycia prawa własności każdej z tych działek w drodze zasiedzenia przez dwa rożne podmioty. W związku z powyższym, jedna z działek, stanowiących obszar położonej w (...) nieruchomości należącej kiedyś do dziadka Wnioskodawcy (dalej: Nieruchomość), znajduje się obecnie w posiadaniu spółdzielni mieszkaniowej, na rzecz której, w 2008 r. wydane zostało, bez wiedzy i udziału spadkobierców, prawomocne postanowienie, stwierdzające nabycie przez tę spółdzielnię prawa własności w drodze zasiedzenia. Aby wyeliminować z obrotu prawnego zapadłe w sprawie Nieruchomości orzeczenie stwierdzające zasiedzenie na rzecz spółdzielni mieszkaniowej, a tym samym wykazać swój tytuł prawny do Nieruchomości i móc podejmować w odniesieniu do Nieruchomości działania o charakterze właścicielskim (dokonać sprzedaży udziałów w prawie własności lub wykorzystywać Nieruchomość do celów zarobkowych) Wnioskodawca wspólnie ze swoim rodzeństwem oraz matką (spadkobierczynią dziadka Wnioskodawcy) złożył w 2017 r. skargę o wznowienie postępowania, zakończonego stwierdzeniem zasiedzenia. W związku z wszczęciem i przeprowadzeniem tego postepowania, w 2019 r. doszło do uchylenia przez sąd pierwszej instancji postanowienia, stwierdzającego zasiedzenie. Postanowienie to zostało utrzymane w mocy przez sąd II instancji w lutym 2020 r., w związku z czym jest ono obecnie prawomocne. Do chwili obecnej Nieruchomość nie została objęta w posiadanie przez Wnioskodawcę oraz przez pozostałych spadkobierców pierwotnego właściciela. Nieruchomość nie była tym samym nigdy, w żaden sposób, wykorzystywana przez Wnioskodawcę zarówno do celów prywatnych, jak i do celów, mogących zostać uznane za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podejmował w szczególności wobec Nieruchomości żadnych działań inwestycyjnych oraz nie pobierał z tytułu przysługującego mu prawa współwłasności żadnych pożytków. Nie podejmował także żadnych starań, mających na celu objęcie Nieruchomości planem zagospodarowania przestrzennego. doprowadzenia do niej mediów itp. Nieruchomość nigdy nie była też i nie jest obecnie, udostępniana przez Wnioskodawcę osobom trzecim do korzystania, w tym na podstawie umowy najmu, dzierżawy, czy użyczenia.