Interpretacja indywidualna z dnia 05.02.2020, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.500.2019.1.SK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.500.2019.1.SK

w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki płaconej na pracowniczy plan kapitałowy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 grudnia 2019 r. (data wpływu 13 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki płaconej na pracowniczy plan kapitałowy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki płaconej na pracowniczy plan kapitałowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka X Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) zatrudnia 478 pracowników. W październiku 2019 r. Zarząd Spółki podpisał umowę o zarządzanie pracowniczymi planami kapitałowymi (PPK) z instytucją finansową, a w listopadzie 2019 r. umowę o prowadzenie PPK.

Spółka zobowiązana jest bowiem do stosowania przepisów ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2215); dalej: ustawa o PPK.

Wybór instytucji finansowej Zarząd Spółki dokonał w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi. Uprawnieni pracownicy, którzy nie złożyli rezygnacji, stali się uczestnikami programu pracowniczych planów kapitałowych.

Pierwsze składki na PPK zostaną pobrane od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego po dacie zawarcia umowy o prowadzenie PPK, czyli z wynagrodzenia należnego za listopad 2019 r., wypłaconego do 10 grudnia 2019 r.