Interpretacja indywidualna z dnia 28.01.2020, sygn. 0115-KDIT1.4011.3.2019.3.DW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.3.2019.3.DW

Czy podatnik ma prawo stosować preferencyjne zasady opodatkowania opisane w art. 30ca i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli dany przychód nie jest związany z tworzeniem utworu w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, a jedynie tworzeniem nowej części lub przetwarzaniem istniejącej części programu już istniejącego i podlegającego ochronie, gdy części wytwarzane lub przetwarzane przez Wnioskodawcę są wkomponowywane w istniejący program komputerowy i nie stanowią osobnej, czy nawet samodzielnej aplikacji lub biblioteki (w rozumieniu programistycznym)?

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2019 r. (data wpływu 4 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.) i z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów preferencyjną stawką podatkową jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 16 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.) i z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W ramach tej działalności tworzy programy autorskie oraz rozwija i ulepsza programy komputerowe stworzone wcześniej przez inny podmiot, które podlegają ochronie patentowej. W ramach łączącej Wnioskodawcę z klientem umowy zawarto zapis, zgodnie z którym wynagrodzenie określone w umowie obejmuje również wynagrodzenie za korzystanie przez klienta oraz osoby trzecie za zgodą klienta na terytorium całego świata z wszelkich przedmiotów prawa własności intelektualnej, o których mowa w umowie, w tym za korzystanie ze wszystkich wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, utworów na wszelkich polach eksploatacji oraz know-how. Również prawo do uzyskania patentu na wynalazek, prawa ochronnego na wzór użytkowy i prawa z rejestracji wzoru przemysłowego dokonane w wyniku lub w związku z wykonywaniem przez klienta umowy, a także pierwszeństwo do uzyskania tych praw przysługuje klientowi na terytorium całego świata.