Interpretacja indywidualna z dnia 15.01.2020, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.639.2019.2.WH, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.639.2019.2.WH

Zwolnienie z podatku przy sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2019 r. (data wpływu 30 października 2019 r.) uzupełnionym w dniu 18 grudnia 2019 r. (data wpływu 20 grudnia 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 4 grudnia 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży niezabudowanej działki nr 3 jest nieprawidłowe,

• zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży zabudowanych działek nr 1 oraz nr 2 jest prawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2019 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży działki niezabudowanej nr 3 oraz zabudowanych budynkami działek nr 1 oraz nr 2.

Wniosek uzupełniony został w dniu 18 grudnia 2019 r. (data wpływu 20 grudnia 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 4 grudnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka wnioskująca planuje najpóźniej w terminie do 30 kwietnia 2021 r. zawrzeć umowę sprzedaży dotyczącą działek gruntu nr ewidencyjne 1 i 2 oraz udziału wynoszącego 1/4 części w nieruchomości drogowej (działka gruntu nr ewidencyjny 3). Działki te stanowią własność Spółki wnioskującej, która jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykorzystuje przedmiotowe działki w swojej działalności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.

Spółka wnioskująca odzyskała nieruchomość będąca przedmiotem planowanej transakcji w 1992 r. w wyniku Decyzji Ministra Przemysłu i Handlu z dnia (...) września 1992 r. stwierdzającej nieważność Zarządzenia Ministra Przemysłu Drobnego i Rzemiosła z (...) listopada 1950 r. w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem Przejmującego oraz Orzeczenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z (...) kwietnia 1979 r. stwierdzającego przejście na własność państwa przedsiębiorstwa Przejmującego.