Interpretacja indywidualna z dnia 19.11.2019, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.394.2019.1.BG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.394.2019.1.BG

czy różnica pomiędzy świadczeniami podwyższonymi a świadczeniami wypłaconymi pracownikom stanowi koszt uzyskania przychodu oraz w którym momencie

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 2 października 2019 r. (data wpływu 3 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy różnica pomiędzy świadczeniami podwyższonymi a świadczeniami wypłaconymi pracownikom stanowi koszt uzyskania przychodu oraz w którym momencie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy różnica pomiędzy świadczeniami podwyższonymi a świadczeniami wypłaconymi pracownikom stanowi koszt uzyskania przychodu oraz w którym momencie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą w Polsce - polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: Spółka). Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Od 2014 r. Spółka podjęła działania mające na celu likwidację lub ograniczenie części świadczeń (określonych dodatków płacowych) dla pracowników. W wyniku prowadzonych negocjacji ze związkami zawodowymi, doszło do podpisania we wrześniu oraz grudniu 2014 r. porozumień (dalej: Porozumienia) odnośnie zmian obowiązujących w Spółce wewnętrznych aktów prawa pracy (układów zakładowych pracy - ZUZP, porozumieniach, umowach, regulaminach), które to zmiany wiązały się z likwidacją lub ograniczeniem dodatków płacowych. W zawartych Porozumieniach Spółka zobowiązała się do wypłaty świadczeń, będących odszkodowaniem za likwidację dodatków płacowych (dalej: Świadczenia) ustalonych dla pracowników. Przykładowo zostały zlikwidowane lub ograniczone odprawy emerytalne, zniżka energetyczna oraz podwyższone odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Spółka i związki zawodowe ustaliły w Porozumieniach granice, w jakich Świadczenia będą wypłacane, natomiast dla każdego z pracowników uprawnionych do Świadczeń ich wysokość była kalkulowana indywidulanie. Ustalając granice Świadczeń Spółka i związki zawodowe opierały się na stanowisku, iż z tytułu wypłaty Świadczeń nie należą się składki z tytułu ubezpieczeń społecznych, a wynegocjowana kwota Świadczeń jest kwotą, jaką pracownicy powinni otrzymać do ręki (kwotą netto).