Interpretacja indywidualna z dnia 18.10.2019, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.497.2019.2.KO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.497.2019.2.KO

w zakresie zwolnienia od podatku otrzymywanego wynagrodzenia w postaci nadprowizji na podstawie art. 43 ust. 1 punkt 37 ustawy o VAT

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 sierpnia 2019 r. (data wpływu 6 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 4 października 2019 r. (data wpływu 7 października 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku otrzymywanego wynagrodzenia w postaci nadprowizji na podstawie art. 43 ust. 1 punkt 37 ustawy o VAT jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku otrzymywanego wynagrodzenia w postaci nadprowizji na podstawie art. 43 ust. 1 punkt 37 ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 października 2019 r. (data wpływu 7 października 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 września 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.497.2019.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 2007 prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z PKD przeważającym 66.22Z na podstawie dwóch umów agencyjnych zawartych z dwoma Towarzystwami Ubezpieczeń. Do tej pory przychody Wnioskodawcy zwolnione były z podatku od towarów i usług VAT na podstawie art. 43 ust. 1 punkt 37. 1 października 2018 r. zmieniła się ustawa branżowa regulująca pośrednictwo ubezpieczeniowe na terenie RP. Przed tą datą obowiązywała ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz.U. 2003 Nr 124 Poz. 1154 z późniejszymi zmianami) i zawierała ona w art. 2 i art. 4 definicję pośrednictwa ubezpieczeniowego. Od 1 października 2018 r. ustawę tę zastąpiła ustawa z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń (Dz.U. 2017, poz. 2486 z późniejszymi zmianami). Obecnie obowiązująca ustawa posiada w art. 4 zmienioną definicję dystrybucji ubezpieczeń. Na podstawie umowy agencyjnej oraz zawieranych do niej aneksów Wnioskodawca osobiście wykonuje nie tylko sprzedaż ubezpieczeń ale również czynności około-sprzedażowe i jest wynagradzany kilkoma rodzajami wynagrodzeń: 1) Prowizyjnym (Prowizją) za osobistą sprzedaż, 2) Prowizyjnym (Nadprowizją) za sprzedaż podległych sprzedawców, 3) Kwotowym (Premią) za wykonanie planu sprzedaży Punkt 1) to sprawa wynagrodzenia prowizyjnego (prowizji) jest stricte usługą ubezpieczniową podlegająca zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 punkt 37) Punkt 3) to sprawa kwotowego wynagrodzenia (premii) za realizację planu sprzedaży również jest sprawą prostą, jest to zarządzanie i nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Punkt 2) to wynagrodzenie prowizyjne (nadprowizja), o które Wnioskodawca chce zapytać. W ocenie Wnioskodawcy wszystkie wykonywane przez niego i podległych mu sprzedawców czynności związane ze sprzedażą gdzie wynagrodzeniem jest prowizja lub nadprowizja są usługą ubezpieczeniową (sprzedaż ubezpieczeń). Dlatego oba rodzaje wynagrodzenia punkt 1) i punkt 2) powinny korzystać ze zwolnienia art. 43 ust. 1 punkt 37. Aby wykonywać zawód agenta ubezpieczeniowego trzeba zdobyć odpowiednie wykształcenie, po szkoleniach i egzaminie uzyskać wpis w Rejestrze Pośredników Ubezpieczeniowych prowadzony w i dawać rękojmię należytego wykonywania czynności agencyjnych. Nowa ustawa o dystrybucji ubezpieczeń nałożyła na pośredników ubezpieczeń dodatkowe obwiązki dotyczące wykonania z każdym Klientem szerokiej analizy potrzeb, tak aby Klient kupował produkt przeznaczony dla niego i spełniający jego oczekiwania. Te czynności są rozszerzeniem obowiązków agenta ubezpieczeniowego i również zaliczane są do sprzedaży ubezpieczeń. Obecnie Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, jednak zbliża się do granicy kwotowej tego zwolnienia tj. do 200 000 zł obrotu.