Interpretacja indywidualna z dnia 02.10.2019, sygn. 0111-KDIB4.4015.95.2019.2.JKU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB4.4015.95.2019.2.JKU

nie dojdzie do ponownego powstania oraz ustalenia zobowiązania podatkowego. Jak wynika z cyt. art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w opisanej sytuacji nie będzie miało miejsca tzw. odnowienie obowiązku podatkowego. Według brzmienia art. 6 ust. 4 zdanie drugie ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązującego do końca 2006 r. (a właśnie przepisy w tym stanie prawnym mają zastosowanie w niniejszej sprawie) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przed organem podatkowym tylko na okoliczność dokonania darowizny jeżeli nabycie w drodze darowizny nie zostało zgłoszone do opodatkowania. Przepis ten w takim stanie prawnym nie dotyczył nabycia w drodze dziedziczenia (spadku).

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu 19 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym 23 oraz 24 września 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie nabycia spadku i restytucji prawa własności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie m.in. nabycia spadku i restytucji prawa własności.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 12 września 2019 r., znak: 0111-KDIB4.4015.95.2019.1.JKU, 0111-KDIB4.4015.102.2019.1.JKU wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 23 września 2019 r. (data wpływu opłaty) oraz 24 września 2019 r. (data wpływu pisma).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Ojciec Wnioskodawcy był właścicielem nieruchomości ziemskiej (Nieruchomość). Wojewódzki Urząd Ziemski orzeczeniem z 1946 r. (Orzeczenie z 1946 r.) uznał, że Nieruchomość nie podpada pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e) Dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dekret PKWN). W 1950 r. Minister Rolnictwa i Reform Rolnych uchylił Orzeczenie z 1946 r. i uznał, że należąca do ojca Wnioskodawcy Nieruchomość przeszła na własność Skarbu Państwa w 1944 r., na cele reformy rolnej, zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 lit. e) Dekretu PKWN (Orzeczenie o wywłaszczeniu).