Interpretacja indywidualna z dnia 14.08.2018, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.341.2018.2.KO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.341.2018.2.KO

Ustalenie obowiązku podatkowego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 12 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2018 r. (data wpływu 30 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 12 lipca 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.341.2018.1.KO, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 12 lipca 2018 r. (data doręczenia 17 lipca 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 22 lipca 2018 r. (data wpływu 30 lipca 2018 r.), nadanym za pośrednictwem . w dniu 24 lipca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od 2014 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, opodatkowaną na zasadach ryczałtu. Wykonuje usługi remontowe w Polsce i w Szwecji. Posiada polskie obywatelstwo, ma miejsce zamieszkania i zameldowania wyłącznie w Polsce, centrum życia gospodarczego i osobistego Wnioskodawcy jest w Polsce, czego dowodem jest posiadanie tutaj rodziny, żony, dwójki dzieci, znajomych, przyjaciół. Tutaj Wnioskodawca angażuje się w życie lokalnej społeczności, działa na rzecz szkoły podstawowej, do której uczęszczają Jego dzieci - przy okazji organizowania imprez plenerowych pomaga przy utrzymaniu porządku na placu szkolnym - z racji tego, że posiada odpowiedni sprzęt. W Polsce ma mały dom, którego jest właścicielem z żoną. Wybudował w stanie surowym zamkniętym drugi dom, jako zabezpieczenie przyszłości swoich dzieci. Wnioskodawca wraz z żoną prowadzi 1 hektarową plantację malin. Tylko w Polsce posiada samochody. Tylko w polskim banku posiada konto bankowe, na które przelewane jest wynagrodzenie za prace wykonywane zarówno w Polsce, jak i w Szwecji. W Szwecji nie pobierał nigdy żadnych świadczeń socjalnych ani zasiłków, jedynie w Polsce żona pobiera świadczenie z programu 500 plus na drugie dziecko. W Polsce Wnioskodawca wykonuje różne prace remontowe, zarówno dla osób prywatnych, jak i dla Urzędów Gmin. W Szwecji wykonuje drobne prace remontowe dla firm szwedzkich, które polegają na remoncie mieszkań - głównie jest to szpachlowanie i malowanie uszkodzonych ścian, wymiana zniszczonej terakoty i glazury, wymiana tapet ściennych. Prace te trwają w zależności od wykonywanych robót od kilku dni do kilku miesięcy z przerwami. W 2016 r. Wnioskodawca wykonywał pracę dla trzech firm szwedzkich i w 2017 r. również dla trzech szwedzkich firm. Nie przebywa na terytorium Szwecji dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, ponieważ w Polsce ma swoje zobowiązania i rodzinę. Najdłuższy pobyt na terenie Szwecji wynosił cztery tygodnie, po czym Wnioskodawca wracał do swojego kraju i pozostawał w domu na okres od kilku dni do kilku miesięcy. Nie posiada w Szwecji mieszkania i nie wynajmował żadnego lokalu, na czas prowadzonych tam remontów mieszkał u swoich pracodawców - co było głównym kryterium podczas przyjmowania zleceń. Najdłużej pracował dla firmy, która zajmowała się wynajmem mieszkań, przygotowywał te mieszkania do stanu użytkowania i na czas prowadzonych prac pozwolono Wnioskodawcy spać w jednym z pokoi w domu należącym do właścicieli firmy. W czasie, kiedy przebywał w Polsce, pokój ten był normalnie użytkowany przez właścicieli. Wszystkie pieniądze, które zarobił za prace na terenie Szwecji, wydawane były w Polsce na utrzymanie rodziny, budowę domu, założenie plantacji malin i zakup odpowiedniego sprzętu rolniczego, zakup samochodu. W 2016 r. zarejestrował swoją polską działalność gospodarczą do szwedzkiego Urzędu Skarbowego, w celu nadania numeru podatkowego do odprowadzania tam podatku VAT, comiesięczne deklaracje VAT wysyłane były na polski adres zamieszkania Wnioskodawcy i z Polski wysyłał je wypełnione do szwedzkiego urzędu. W trakcie rejestracji działalności do szwedzkiego Urzędu Skarbowego podał adres przebywania w Szwecji, który był adresem domu właścicieli firmy, dla której najwięcej świadczył usług, aczkolwiek adres ten nigdy nie był użyty przez szwedzki Urząd Skarbowy, ponieważ wszelka korespondencja przychodziła na adres polski. Płacił również podatek dochodowy w Szwecji. Po złożeniu w maju 2017 r. zeznania podatkowego za 2016 r. w Szwecji, szwedzki Urząd Skarbowy uznał, że miejscem właściwym dla rozliczenia podatku dochodowego za 2016 r. jest Polska i dokonał zwrotu na polski rachunek bankowy kwoty zapłaconego podatku dochodowego. Wnioskodawca złożył korektę deklaracji w polskim Urzędzie Skarbowym, wpłacił należny podatek za 2016 r. wraz z odsetkami za zwłokę. Podobna sytuacja ma miejsce w roku podatkowym 2017, za który złożył deklarację podatkową w Szwecji w maju 2018 r. Zdaniem Wnioskodawcy błędnie i powinien w Polsce zapłacić podatek od dochodów uzyskanych w Szwecji w 2017 r.