Interpretacja indywidualna z dnia 25.05.2018, sygn. IPPB1/415-358/14/18-3/S/IF, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. IPPB1/415-358/14/18-3/S/IF

Opodatkowanie zwrotu wkładu mieszkaniowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3223/14 (data wpływu orzeczenia 26 marca 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu wkładu mieszkaniowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2014 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu wkładu mieszkaniowego.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 23 czerwca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPB1/415-358/14-4/IF, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zwrotu wkładu mieszkaniowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 czerwca 2014 r. znak: IPPB1/415-358/14-4/IF wniósł pismem z dnia 10 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 14 sierpnia 2014 r. znak: IPPB1/415-358/14-8/IF stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.